دوره پیشانظامدار 

همچنان‌که پیش‌تر متذکر شدیم، جستجوی برهانی [برای اثبات] سرشت عملی عقل، مضمون غالب نوشته‌های پیشانظامدار فیخته است. فیخته طی این دوره همچنین وحدت عقل را ذیل معنای دومی که در فصل اول تفکیک کردیم، تا بدان‌جا که می‌کوشد نشان دهد که وحدت آگاهی می‌تواند «اصل آغازین» عقل نظری و عقل عملی هر دو باشد، تبیین می‌کند. با این حال، همچنان‌که خواهیم دید، این جستجوی اصل یگانه‌ای از عقل، در درجه نخست، به این دلیل نزد فیخته مهم است که باور دارد کشف چنین اصلی مفتاح برهانی [برای اثبات] عقل عملی است. در فصل نخست، نقد نخستی فیخته بر ناتوانی کانت در اثبات واقعیت عقل عملی را بررسی کردیم. آنچه فی‌الحال برای ما حائز اهمیت است شیوه‌ای است که فیخته این مسئله را در دوره پیش از پیدایش آموزه علم برای خود حل کرد. برای نیل به این غایت باید از نو به مرور گبهارت روی کنیم، اثری که علاوه بر تبیین نقد فیخته بر موقف کانت متضمن طرحی مقدماتی است . دایر بر این‌که چگونه فیخته جوان گمان می‌کرد چنین برهانی را می‌توان از کار درآورد.

صفحه 93/ نظریه سوبژ کتیویته در فلسفه فیخته/ فردریک نویهاوزر/ ترجمه سید مسعود حسینی/ انتشارات ققنوس/ چاپ اول/ سال 1392/ 296 صفحه/ 11000 تومان