حسین میرکاظمی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: سعی کردم در کتاب جدیدم با عنوان « پیرزن عجوزه در افسانه‌های ایرانی» به نقش و جایگاه «عنصر عجوزه» یا «پیرزن عجوزه» در اشعار و داستان‌های ایرانی بپردازم.
میرکاظمی عنوان کرد: با توجه به شروع افسانه‌های ایرانی «یکی بود/ یکی نبود/ غیر از خدا هیچ‌کس نبود/ زیر گنبد کبود/ پیرزنی نشسته بود...» این سوال همواره برایم مطرح بوده که چرا راوی مطلق، دانای کّل و آغاز‌گر حکمت عوام پیرزنان بوده‌اند؟!
وی افزود: به نظرم هنر خواص همپای جریان هنر عوام، عنصر «پیرزن عجوزه» را به منظور سبک کردن بار شناخت واقعیت جهان به کار برده است.
میرکاظمی اظهار کرد: هنر خواص دنیا را عجوزه، پیرزن کهنسال، بی‌وفا و جفا کار می‌شناسد و در نتیجه هنر خواص و هنر عوام در فصل مشترکی با عنصری به نام «پیرزن عجوزه» متبلور می‌شود.
وی با یادآوری بخشی از اشعار ادیبان ایرانی دربارها به کار بردن عنصر «پیرزن عجوزه» گفت: مثلا حافظ می‌گوید «مجوی درستی عهد از جهان سست نهاد/ که این عجوزه عروس هزار داماد است» یا نظامی می‌گوید «پیرزنی را ستمی در گرفت/ دست زد و دامن سنجر گرفت/ گر ندهی داد من ای شهریار/ با تو رود روز شمار این شمار.»
به گفته وی حکیم ابوالقاسم فردوسی بی‌دلیل رستم را در خوان چهارم مواجه با پیرزن عجوزه نمی‌کند، آن‌جا که می‌گوید «بیاراست رخ را به‌سان بهار/ وگر چند زیبا نبودش نگار/ یکی گنده پیری شد اندر کمند/ پر آهنگ و نیرنگ و بند گزند.»
نگارش کتاب «پیرزن عجوزه در افسانه‌های ایرانی» به قلم حسین میرکاظمی در 100 صفحه به پایان رسیده و به‌زودی راهی بازار کتاب می‌شود.
این پژوهشگر گرگانی این روزها در غم فراق خواهر 48 ساله‌اش به سر می‌برد. وی چند روزی را در بخش مراقبت‌های قلبی بیمارستان گرگان بستری بوده است. وی 14 مرداد برای عمل جراحی قلب راهی بیمارستان گرگان می‌شود.
ميركاظمي اديب و نويسنده ساكن در استان گلستان است. وي تاكنون 10 جلد كتاب افسانه نوشته است. «هفت پري درياي» و «32 قصه از سرزمين ايران» از سوي نشر قدياني، «قصه‌هاي مردم مهربان» از سوي نشر چشمه و «افسانه‌هاي ديار هميشه بهار» از سوي نشر سروش نمونه كتاب‌هاي داستاني هستند كه به قلم ميركاظمي نوشته شده‌اند.
یکشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۲ - ۰۸:۳۳
نظر شما