به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امروز هفتم مرداد، برابر با 29 ژوئیه سالروز مرگ «ونسان ونگوگ» نقاش پرشور هلندی است. ونگوگ معمولا در زمره نقاشان «پست امپرسیونیسم» به حساب می‌آید. تاثیر هنر ونگوگ را بر بسیاری از نقاشان پس از او می‌توان به روشنی دریافت. 

ونسان ونگوگ (فینسِنت ویلم فان‌خوخ) در 30 مارس 1853 در شهر زوندِرت در استان برابانت شمالی هلند، نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد و در 29 ژوئیه 1890 در سن 37 سالگی درگذشت. 

امروزه بسیاری از آثار او در حراجی‌ها با قیمت‌هایی نجومی خرید و فروش می‌شود و بسیاری دیگر نیز در موزه‌ها قرار دارد، اما ونگوگ در زمان حیاتش در گمنامی محض بود و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی اثر «تاکستان سرخ» را فروخت. 

ونگوگ فعالیت‌های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال 1880 یعنی در سن 27 سالگی شروع کرد. او تمام آثار خود، شامل 900 نقاشی، 110 طراحی و 10 اثر چاپی (چاپ سنگی و چاپ فلزی) را در طول 10 سال آخر عمرش خلق کرد.

این نقاش هلندی، شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر، مناظر طبیعی فرانسه، کافه‌های شبانه و خودنگاره بود. نام برخی از آثار او در این موضوعات عبارتند از؛ تابلوی «سیب‌زمینی‌خورها»، «تراس کافه در شب»، «گل‌های آفتابگردان»، «شب‌ پرستاره»، «رولن پستچی»، «گردش زندانی‌ها»، «گندم‌زار با کلاغ‌ها»، «پرتره دکتر گاشه» و «اسکلت با سیگار روشن». 

فیلم‌های داستانی و مستند زیادی درباره ونگوگ و آثارش ساخته شده است. مشهورترین فیلم درباره او «شور زندگی» است که در سال 1956 با کارگردانی وینسنت مینه‌لی و با بازی کرک داگلاس (در نقش ونسان ونگوگ) و آنتونی کویین ساخته شد. 

بی‌شک تحلیل زندگی و آثار این هنرمند نقاش برجسته در طول تاریخ هنر تاثیر بسیاری بر علاقه‌مندان و دانشجویان خواهد گذاشت. بر این اساس تاکنون کتاب‌های بسیاری در جهان منتشر شده و تعدادی از آن‌ها نیز در ایران ترجمه و به بازار کتاب راه یافته است. مجموعه نقاشی‌ها و طراحی‌های ونگوگ نیز در کتاب‌های جداگانه‌ای منتشر شده است. 

کتاب‌های «طرح‌های ونگوگ» نوشته اوروان اويتر با ترجمه پرویز رضایی، «ونسان ونگوگ؛ شب پرستاره» نوشته ریچارد تامسون با ترجمه زهرا برناک، «طراحی‌های ونگوگ» نوشته الگا پتروچوک با ترجمه نازلی اصغرزاده، «ونسان ون‌گوگ» نوشته هربرت فرانک با ترجمه محمود رامبد، «ونسان ونگوگ» نوشته جین گرین با ترجمه آرزو احمی و «ون‌گوگ؛ مردی که جامعه او را خودکشی کرد» نوشته آنتونن آرتو با ترجمه مریم مجد (این کتاب، یک جلد از مجموعه هنرهای تجسمی معاصر است که زیر نظر لیلی گلستان ترجمه و منتشر می‌شود) نام برخی آثاری است که با موضوع زندگی و آثار ونگوگ در ایران منتشر شده‌اند. 

«تئودوروس ونگوگ» یا تئو برادر و حامی ونگوگ بود. تئو از نظر سنی چهار سال از ونسان کوچک‌تر بود و به فروش تابلوهای نقاشی اشتغال داشت. او باعث آشنایی ونسان با نقاشان امپرسیونیست شد و حتی زمانی که خود از نظر مالی در مضیقه بود، مخارج ونسان را می‌پرداخت و در ازای آن ونسان تابلوهایش را برای او می‌فرستاد. 

تئودوروس همیشه با ونسان رابطه‌ای صمیمی داشت. این دو برادر نامه‌های بسیاری به یکدیگر می‌نوشتند که برخی از این نامه‌ها بسیار شورانگیز و در تاریخ هنر جاودانه شده‌اند. تئو، 6 ماه پس از مرگ ونسان، در سن 33 سالگی درگذشت. 

کتاب «نامه‌های ون‌گوگ» در ایران با ترجمه رضا فروزی منتشر شده است. 

همچنین می‌توان به چند کتاب دیگر  اشاره کرد که بخش یا فصول مهمی از آن با ونگوگ در ارتباط است مانند کتاب‌ «در ستايش شكوه علفزار» که با ترجمه علی عبداللهی منتشر شده، شامل ترجمه‌ای از اشعار شاعران جهان است که برگزیده‌ای از نقاشی‌های ونگوگ را با خود به همراه دارد. 

کتاب «زیبایی و هنر از دیدگاه میکل آنژ، پیکاسو و ونگوگ» با ترجمه زهرا پرتوی و «رسولان رنگ؛ نگاهی به احوال و آثار ونسان ونگوگ، پابلو پیکاسو و مارک شاگال» نوشته نوشین معینی کرمانشاهی، دو کتاب دیگری است که در آن فصول مهمی درباره زیبایی‌شناسی رنگ و نقاشی از دیدگاه ونسان ونگوگ، وجود دارد.