به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، باباچاهی گفت: کسی که 50 سال است کار ادبی می‌کند، حتما باید جهان‌بینی داشته باشد. این جهان‌بینی البته ناظر بر تعریف خاص، ثابت و مرسوم نیست. منظورم این است که نباید محور جهان‌بینی ایدئولوژی سیاسی باشد بلکه باید مبنی بر معرفت صورت گیرد.

وی توضیح داد: معرفت را به ویژه در حوزه شعر به شناختی بی طرفانه از واقعیت‌ها و رویدادها باید تعبیر کرد اما منظورم از بی طرفی این نیست که با حقیقت و یا حقایقی از جهان روبه‌رو نیستیم و نباید از آن‌ها دفاع کنیم بلکه منظورم پرهیز و فاصله گرفتن از نوعی جزمیت و تعصب است.

وی درباره پدیده رشد ناموزون که در مقاله آخر کتاب با موضوع «محور و مشخصه‌های شعر پسانیمایی» نوشته شده است، توضیح داد: من در آخر کتاب «عقل عذابم می‌دهد» به اشارات اکتفا کرده‌ام. وقتی آدم به اشارات اکتفا می‌کند، مخاطبان خاصی را در نظر می‌گیرد. وقت و مجالی که یک مقاله همراه کتاب به انسان می‌دهد، اجازه شرح و بسط و ارزیابی‌های علت و معلولی را از فرد می‌گیرد ولی منظور از عدم توازن که به آن اشاره کرده‌ام، مشخص است.

شاعر «به شیوه خودشان عاشق می‌شوند» گفت: در جامعه، به ویژه از لحاظ شعر و داستان و هنر، از فرهنگی یکدست و متوازن برخوردار نیستیم. در اینجا کار من رضایت فوری مخاطب نیست. در غیر این صورت باید مؤلفی باشم که در طی ازدیاد مخاطب و در عین حال تخدیر روحی مخاطب باشم؛ یعنی مطالبی به آن‌ها بدهم که مورد پسند و خوش‌آیند آن‌ها باشد. کار شعر به ویژه شعر متفاوت از طرف یک شاعر مؤلف طبعاً خواسته‌های عموم را برآورده نمی‌کند. شاعر مؤلف نباید بر این روش باشد که خواسته‌های خوانشی مخاطب را عرضه کند؛ بلکه خواسته و ناخواسته با متنی که می‌آفریند و البته به تدریج، ارتقای دریافت خواننده را برآورده خواهد کرد؛ یعنی به جای این‌که آن‌ها را تسکین دهد، ذهنشان را ارتقا می‌دهد. شاعر مؤلف همرنگ جماعت نمی‌شود چون سرشتش این‌طور است.

وی در این باره که در طول سالیان اخیر چه تصوری از مخاطبان و خوانندگان شعرهایش داشته، توضیح داد: در سال‌های اخیر با استقبال بهتر و بیشتری از مخاطبان مواجه بوده‌ام و سند این‌که مخاطبان بیشتری دارم، این است که کارهای متفاوتی داشته‌ام. با توجه به کاری که می‌کنم فروش کتاب‌هایم رضایت‌بخش بوده است. البته شاعر می‌تواند شعر عاشقانه سطحی بگوید یا عنوانی برای کتابش انتخاب کند که همه کتاب‌هایش ظرف مدتی کوتاه به فروش برسد.

باباچاهی ادامه داد: ذاتم این نیست که به خواننده دروغ بگویم و شعری بگویم که به ظاهر باب طبع او باشد. باید چند بار با حسن ظن با شعرها برخورد داشته باشی تا رمز و راز شعر و نه تنها یک معنای خاص را دریافت کنی.

در بخشی از نخستین شعر کتاب با عنوان «از این‌که در سه زمان» آمده است:
«زمان تقویمی یعنی چه
یک جا و در سه زمان به کسی فکر کن
که یکی بود و یکی نبود
یکی که بود و مثل هر چه خودش بود
یکی که هست و مثل هر چه که فکر می‌کنم
هست و نیست
یکی که نمی‌دانم از کدام آینه‌ی جیبی و چه وقت؟
و بعدها
که چه خواهد بود و چه نخواهد بود.
...»

«عقل عذابم می‌دهد» در سال 1391 از سوی نشر زاوش منتشر شد و کمتر از یک سال به چاپ دوم رسید. کتاب باباچاهی که شعرهای دی ماه 75 تا فروردین 78 شاعر را در برمی‌گیرد، با شمارگان هزار و 200 نسخه و با قیمت یازده هزار تومان در 235 صفحه منتشر شده است.

باباچاهی حدود 18 سال در بوشهر به تدریس ادبیات اشتغال داشت. این شاعر در طول مدت تدریس خود علاوه بر انتشار شعر در نشریات پایتخت، در حوزه مطبوعات نیز فعالیت می‌کرد. 

تازه‌ترین کتاب‌های وی با نام‌های «عقل عذابم می‌دهد» و «به شیوه خودشان عاشق می‌شوند» امسال(1392) به ترتیب از سوی نشر زاوش و مروارید منتشر شده‌اند.