جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲ - ۱۱:۰۰
«اندر حماقت حکمت» نگاهی فیلسوفانه به مثل‌ها دارد

مترجم کتاب «اندر حماقت حکمت» با اشاره به محتوای این اثر اظهار کرد: این کتاب نوشته یکی از فیلسوفان معاصر است که سعی دارد ضرب‌المثل‌ها را از نگاه فلسفه دوباره روایت کند./

نسترن ظهیری در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره محتوای این اثر فلسفی اظهار کرد: در این کتاب درباره ماهیت فلسفی و به‌کارگیری مثل‌ها صحبت می‌شود، مانند این‌که تا چه اندازه درباره ضرب‌المثل‌های کاربردی فکر می‌شود. به بیان بهتر، این کتاب ماهیت‌شناسی محتوایی ضرب‌المثل‌ها از نگاه متفکران و فیلسوفان را بررسی می‌کند.

این مترجم گفت: جولیان بگینی، نویسنده این کتاب، از فیلسوفان بزرگ بریتانیا محسوب می‌شود و سعی دارد در این کتاب به‌نوعی داستان کوتاه و فلسفی دو صفحه‌ای را درباره ماهیت مثل‌ها با نگرش فلسفی بیان کند.

ظهیری افزود:‌ حرف اصلی کتاب «اندر حماقت حکمت» آن است که نباید از هر گفتاری بدون فکر استفاده کرد، همان‌گونه که فیلسوفان و اندیشمندان نیز چنین رفتاری دارند.

وی با بیان این‌که ترجمه این اثر حدود پنج ماه طول کشید، گفت: این کتاب از 96 مثل تشکیل شده است. البته متن اصلی شامل 100 مثل می‌شد که در برگردان متن چهار مثل از آن حذف شدند.

کتاب «اندر حماقت حکمت» به قیمت 120 هزار ریال به‌تازگی از سوی نشر ققنوس روانه بازار نشر شده است.

در بخشی از این کتاب آمده است: ‌«بهترين حكايت‌ها و ضرب‌المثل‌ها و نقل قول‌ها مفاهيم مهمي را در قالب چند كلمه كوتاه مي‌گنجانند. اما ممكن است همين چند كلمه خيلی گول‌زننده باشد. شايد بهتر است بدانيد كه هر ضرب‌المثلی يک نمونه مشابه و يک نمونه متضاد دارد.
 از اين طرف می‌گوييم نرود ميخ آهنين در سنگ و از آن طرف مدعی می‌شويم كه ماهی را هر وقت از آب بگيری تازه است. يک دفعه مي‌گوييم يک دست صدا ندارد اما بعد می‌گوييم آشپز كه دو تا شد غذا يا شور می‌شود يا بي‌نمک. اما فكر نكنيد اين تناقض‌ها اثر يكديگر را خنثي می‌كنند و دست ما را خالي می‌گذارند، بلكه بايد بدانيد هر كدام از اين سخنان فقط قسمتی از واقعيت را در بر می‌گيرند. اين عبارات تنها زمانی ما را به گمراهی سوق می‌دهند كه به جای تشخيص چيزهايی كه در آن پنهان است فكر كنيم این موارد خود حقيقت‌اند. بايد گفت اين‌طور نيست كه هر كسی برای هر چيزی ضرب‌المثلی در آستين دارد، در مورد هيچ‌چيز تفكر نمی‌كند. يک طوطی كه چيزی جز سخن بزرگان بر زبان نمی‌راند خودش صاحب آن دارايی نمی‌شود؛ به همين دليل است كه بسياری از اين سخنان حكيمانه كه طوطی‌وار تكرارشان می‌كنيد، اگر بدون تفكر و تامل تكرار شوند حالتی حماقت‌گونه به خود می‌گيرند.»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها