به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان، آکادمی زبان و ادبیات کشور آلمان در توضیح اهدای این جایزه معتبر 50 هزار یورویی به این بانوی نویسنده اعلام کرد: سیبل لویچاروف در رمان‌هایش با قدرت مشاهده خستگی‌ناپذیر و فانتزی روایی و قدرت خلاقیت زبانی مرزهایی را که ما در زندگی حقیقی روزمره خود با آنها مواجه هستیم، از نو کشف می‌کند و به آنها می‌پردازد. متن‌های وی درک دقیق آلمان معاصر را در زمینه های طنزگونه، افسانه وار و تخیلی عمق می‌بخشد و آن را گسترده می‌کند.

جایزه گئورگ بوشنر در سال 2013 برای شصت و دومین بار اهدا شد. لویچاروف که در برلین زندگی می‌کند، پس از دریافت این جایزه در حالی که بسیار خوشحال بود اظهار کرد: توقع من به دلیل دریافت جوایز مختلف ادبی بالا رفته، اما جایزه گئورگ بوشنر از همه جوایز ادبی زیباتر است. برای من ممکن نبود بدانم آیا شایسته کسب این جایزه هستم یا نه.

این بانوی نویسنده که اغلب در آثارش از شخصیت‌های نامتعارف و عجیب و غریب استفاده می‌کند، روز گذشته در این مراسم گفت: من در زندگی واقعی به کلی از آشفتگی‌ها و ناراحتی‌ها فاصله می‌گیرم، اما در ادبیات به همین آشفتگی‌ها توجه می‌کنم و آنها را در روشی بی‌ضرر به کار می‌بندم.

اورسولا مرتس دیگر نویسنده آلمانی در این مراسم در تحسین لویچاروف اظهار داشت: من نویسندگان اندکی را می‌شناسم که همه توان خود را صرف کنند تا پشت میز تحریرشان با شور و علاقه تمام به ادبیات بپردازند. اگر شما یک صفحه دست‌نوشته را برای این نویسنده بفرستید، می‌توانید روی این مساله حساب کنید که روز بعد آن را در حالی دریافت می‌کنید که با قضاوتی عادلانه مورد بررسی قرار گرفته است. برای درک این موضوع که لویچاروف یک حامی سرسخت ادبیات است، بررسی یک صفحه نثر کفایت می‌کند. لویچاروف نخست به ادبیات به چشم یک هنر و به چشم فرمی از زیبایی شناسی و شکوه زبانی می‌نگرد.

سیبل لویچاروف متولد 16 آوریل 1945 در اشتوتگارت است. او در رشته علوم دینی در برلین، شهری که هم اکنون نیز در آن سکونت دارد تحصیل کرد. وی سال 1994 نخستین کتاب خود را با عنوان «36 منصف»  منتشر کرد. لویچاروف با رمان «پونگ» جایزه اینگبورگ باخمن 1998 را کسب کرد و در دنیای ادبیات به شهرت رسید. این نویسنده، تاکنون برای آثارش بارها مورد تجلیل قرار گرفته که جایزه نمایشگاه کتاب لایپزیک 2009، جایزه ادبی برلین 2010، جایزه کلایست 2011 ، جایزه ریکاردا هوخ 2011 و جایزه ویلهلم رابه 2011 از جمله آنهاست. او هم اینک نویسنده بورسیه ویلا ماسیمو در رم است و در ترم تابستان 2013 نیز کرسی استادی برادران گریم دانشگاه کسل را عهده دار می‌شود. «هرالد با نزاکت» 1999، «مونتگمری» 2003، «شاعر به عنوان کودک» 2009، «آپوستولوف» 2009، «بلومنبرگ» 2011 و «در برابر دادگاه» 2012 از دیگر آثار سیبل لویچاروف هستند.

جایزه ادبی گئورگ بوشنر از سال 1951 از سوی آکادمی زبان و ادبیات کشور آلمان واقع در شهر دارمشتات اهدا می‌شود. این جایزه به نام «گئورگ بوشنر» نمایشنامه‌نویس و انقلابی آلمانی نامیده شده که سال 1813 در هسن متولد شد و سال 1837 در زوریخ درگذشت. با اعطای این جایزه، از آن دسته از نویسندگان و شاعران آلمانی زبانی تجلیل به عمل می‌آید که آثارشان را به زبان آلمانی می‌نویسند و از طریق آثار ادبی خود در صورت بخشیدن به حیات فرهنگی آلمان معاصر نقشی مهم را ایفا می‌کنند.

این جایزه، نخستین بار  11 اوت 1923 از سوی شهر «هسن» به «آدام کاریلون» (1853 – 1938) و «آرنولد لودویگ مندلسون» (آهنگساز 1855 – 1933) اهدا شد. این جایزه تا سال 1950 در زمینه‌های شعر ، موسیقی و هنرهای تجسمی به هنرمندان، بازیگران و خوانندگان اهدا می‌شد و از سال 1951 مختص حوزه ادبیات و به جایزه‌ای ادبی تبدیل شد که از سوی آکادمی زبان وادبیات تنها به نویسندگان آلمانی زبان اهدا می‌شود.

جایزه گئورگ بوشنر را مشهورترین نویسندگان ادبیات آلمانی زبان همچون گوتفرید بن (1951) ، اریش کستنر (1957) ، گونتر گراس (1965) ، هاینریش بل (1967) و فریدریش دورنمات (1968) کسب کرده اند.در سال 2012 از فیلیسیتاس هوپه با اهدای این جایزه قدردانی شد.

این آکادمی، علاوه بر جایزه گئورگ بوشنر دو جایزه دیگر نیز اهدا می کند که یکی جایزه زیگموند فروید و دیگری جایزه یوهان هاینریش مرک است که این جوایز امسال به ترتیب به آنگلیکا نوی ویرت و ولفرام شوته اعطا می‌شود.