به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «یادداشتهای یک مرد زیادی» را تورگنیف نوشته است؛ نویسندهای که آثارش را بر پایه مسایل اجتماعی شکل میداد. در آنها وضع هممیهنان خود را روایت میکرد و از تلخیها و مشکلات زندگی آنان مینوشت.
او در سال 1883 در حوالی پاریس در 64 سالگی درگذشت. این رماننویس، نمایشنامهنویس و شاعر روس را رابط اصلی و اولیه ادبیات غرب با آثار ادبی کشور روسیه میدانند. وی داستانهای متعددی درباره رفتار خشن مادرش با دهقانهای روس روایت کرده و در خاطراتش نوشته است که انتشار یک مجموعه داستان در سال 1843 دریچهای بود برای وارد شدن وی در حوزه ادبیات؛ ورودی که شروعی بود برای آشنایی ادبیات غرب با کشور روسیه.
در بخشی از این کتاب آمده است: «واژه فوقالعادهای کشف کردم... دقیقاً زیادی، فکر نمیکنم دیگران از این واژه برای توصیف خودشان استفاده کنند، مردم خشمگین، مهربان، عاقل، احمق، آرام و یا ناآراماند اما زیادی... نه. قطعا بدون همه این مردم نیز، دنیا شادمانه به گردشاش ادامه میدهد... اما بدون شک زیادی بودن نقطه برجسته شخصیت و وجه تمایزشان نیست و زمانی که درباره آنها صحبت میکنی، اولین واژهای که بر زبانت جاری میشود، واژه «زیادی» نیست، اما درباره من هیچچیز نمیتوان گفت، جز زیادی. بله انسان زیادی، همین و بس..»
در این کتاب، ترجمه دو داستان به نامهای «یادداشتهای یک مرد زیادی» و «نامهها» گنجانده شده است که در سال 1915 در یک مجموعه منتشر شده بودند.
رمان «آخرین فراری» تریسی شوالیه نیز با ترجمه طاهره صدیقیان اثر دیگر آماده انتشار کتابسرای تندیس است.
تریسی شوالیه، نویسندهای است که با رمانی به نام «دختری با گوشواره مروارید» در جهان مشهور شد. «آخرین فراری» داستانی تاریخی درباره آمریکاست و نویسنده در آن از زن جوانی میگوید که در سال 1850 در سفری که به اوهایو داشت، درگیر ماجراهای زیرزمینی برای تاسیس راه آهن شد. این نویسنده آمریکایی متولد سال 1962 است و «آخرین فراری» هفتمین رمان وی محسوب میشود.
صدیقیان پیش از این درباره کتاب «آخرین فراری» به «ایبنا» گفته بود: «این رمان درباره زمان بردهداری آمریکاییهاست و نویسنده روایتگر ماجراهایی است که در پی این بردهداری روی میدهد. در این رمان تاریخی رواج بردهداری بین شمال و جنوب آمریکا نشان داده شده است. در این داستان، سیستم راهآهن زیرزمینی وجود دارد که افرادی با استفاده از آن به بردهها کمک میکردند فرار کنند و راه را به آنها نشان میدادند و حوادث داستانی بر اساس همین موضوع شکل میگیرند.»
در بخشی از توضیح این رمان آمده است: «زندگی در دهه 1850 اوهایو بیثبات و واقعگرایانه است. آفتاب بیش از اندازه داغ است، توفانهای تندری وحشیانه، برف بیش از حد عمیق. جادهها گلآلود. جنگلها جایگاه جانوران گوناگون. آنجا همچنین پناهگاه بردگانی است که بهسوی آزادی شمال فرار میکنند. آیا آنور باید فراریها را از دست مردان ستمگر پنهان کند؟ جامعه کواکر شاید با بردگی مخالف باشد، اما آیا شجاعت آن را دارد تا با نقض قانون به او کمک کند؟ در حالیکه آنور تلاش میکند جایگاه و صدایش را بیابد، باید تصمیم بگیرد حاضر است چه چیز را فدای اعتقاداتش کند.»
«نور شعلهور» با ترجمه شیوا مقانلو و «دختری با گوشواره مروارید» با ترجمههای مختلفی از صدیقیان، گلی امامی و مهناز حسینی از دیگر آثار تریسی شوالیه هستند که در ایران منتشر شدهاند.
سهشنبه ۳ دی ۱۳۹۲ - ۰۸:۵۶
نظر شما