احمد پوری در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مهم‌ترین ضعف ناشران را غیرتخصصی بودن آنان دانست و اظهار کرد: این مساله البته شامل همه ناشران نمی‌شود، اما آن دسته از ناشرانی که به نظرم حرفه‌ای نیستند، تفاوت‌هایی با ناشران مطرح دارند که مهم‌ترینش همان غیرتخصصی بودن‌شان است. ناشران غیر حرفه‌ای به مسایل مادی توجه بیشتری دارند و وقتی کتابی را بررسی می‌کنند تنها دغدغه‌‌شان این است که چاپ آن چقدر می‌تواند درآمد نصیبشان کند. نمی‌توان کتمان کرد که نشر کتاب هم در ذات خودش فعالیتی اقتصادی و تجاری است اما اگر هدف یک ناشر فقط درآمدزایی باشد هیچگاه حرفه‌ای نخواهد شد.
وی همکاری با ناشران مطرح و حرفه‌ای را در استقبال عمومی موثر دانست و گفت: وقتی شخصی در ابتدای راه است، حق انتخاب زیادی برای کار کردن با ناشر حرفه‌ای ندارد و تنها در صورتی که خوش شانس باشد، می‌تواند کارش را با ناشری خوب آغاز کند. این همکاری می‌تواند بر روند چاپ آثارش در آینده وی نیز تاثیرگذار باشد.
وی درباره نخستین تجربه خود در چاپ کتابش گفت: من یکی از آن مترجمان خوش شناس بودم. نخستین کتابم را که «ده گفتوگو» نام داشت به نشر «چشمه» سپردم که یکی از بهترین‌ها در حوزه نشر بود. چشمه با نظم و حُسنی که داشت مرا از بسیاری ناشران بی‌نیاز کرد البته در ادامه فعالیتم، برخی آثارم را به ناشران دیگر سپردم. این ناشر در نخستین تجربه‌ام با من خیلی حرفه‌ای برخورد کرد. کتاب «ده گفتوگو» را در دهه 60 به نشر چشمه دادم، با من قرارداد بسته شد و از حق تالیفم هم راضی بودم.
این مترجم درباره معیارهایش در انتخاب ناشر گفت: ناشر باید تا حدی در کار و رشته‌ای که کتاب‌هایش را چاپ می‌کند متخصص و آگاه باشد. برای مثال ناشری که کتاب‌های روانشناسی چاپ می‌کند باید ویراستار این حوزه و آگاهی لازم را برای انتقال صحیح مفاهیم داشته باشد.
پوری در پاسخ به این سوال که «آیا در ایران ناشر حرفه‌ای داریم یا خیر؟» اظهار کرد: متاسفانه تعداد حرفه‌ای‌ها بسیار کم است. به سختی می‌توان ناشری را یافت که در کارش تخصص داشته باشد و از نیروهای کمکی و ویراستارهای حرفه‌ای بهره بگیرد. ناشر حرفه‌ای از لحاظ فرهنگی نیز در سطح بالایی قرار دارد و جوانب مختلف کار را در نظر می‌گیرد. البته این بدین معنا نیست که ناشر حرفه‌ای نداریم اما از هر 100 ناشر شاید حداکثر 10 نمونه را می‌توان با این ویژگی‌ها یافت.
مترجم مجموعه شعر «هوا را از من بگیر، خنده ات را نه» ادامه داد: خوشنامی ناشر حتما در دیده شدن اثر تاثیر بسزایی دارد. توزیع کتاب هم که تا حدی به ناشر مربوط است، تاثیر زیادی در حرفه‌ای بودن ناشر دارد زیرا ناشر باید بتواند با توزیع‌کنندگانی ارتباط برقرار کند که به بهتر شدن کار کمک می‌کنند.
برخورد و رابطه دوسویه احترام‌آمیز نیز عامل دیگری بود که پوری بر اهمیت آن تاکید کرد و گفت: انتظار رفتار مودبانه نه تنها در عرصه فرهنگی، بلکه در عرصه‌های مختلف اجتماعی نیز وجود دارد و ناشران هم اگر برخورد مناسبی نداشته باشند، نمی‌توانند نویسندگان و مترجمان خوب را به خود جذب کنند و خودشان هم پیشرفت نخواهند کرد.
پوری از نشر «چشمه» به عنوان یکی از ناشرانی یاد کرد که در زمان فعالیتش تمام تلاش خود را برای معرفی آثار انجام می‌داد. وی ادامه داد: معرفی کتاب در قالب تبلیغ، جلسه رونمایی و نقد کتاب یا رابطه با رسانه‌ها مطمئنا در دیده شدن آثار تاثیر می‌گذارد، ولی متاسفانه برخی ناشران اصلا به این موضوع توجه ندارند.
پوری یکی از مترجمان با سابقه کشورمان است که اغلب با ترجمه‌های شعری مانند «تو را دوست دارم چون نان و نمک»، «دنیا را گشتم بدون تو» سروده ناظم حکمت، «در بندر آبی چشمانت» از نزار قبانی، «مرغ عشق میان دندان‌های تو» از فدریکو گارسیالورکا و «گزیده اشعار شل سیلوراستاین» شناخته شده است. وی یکی از نخستین افرادی بود که ترجمه‌هایش از مجموعه اشعار شخصیت‌های برجسته جهان در ایران مورد استقبال قرار گرفت و بعد از او ناشران تمایل بیشتری برای چاپ ترجمه شعر از خود نشان دادند.
چهارشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۰:۰۰
نظر شما