به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «الجزایر» تالیف هادی محمدی‌فر دربردارنده هفت فصل با عناوین «جغرافیا»، «تاریخ»، «فرهنگ»، «اوضاع اقتصادی»، «ساختار سیاسی»، «سیاست خارجی» و «روابط با جمهوری اسلامی ایران» است.
جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر کشوری در شمال قاره آفریقا است و در حقیقت دروازه آفریقا و اروپا محسوب می‌شود. این کشور از شمال شرق با تونس، از شرق با لیبی، از جنوب شرق با نیجر، از جنوب غرب با مالی و موریتانی، از غرب با صحرای غربی و از شمال غرب با مغرب همسایه است. در شمال این کشور نیز دریای مدیترانه قرار دارد.
در بخشی از کتاب درباره فرهنگ و تمدن الجزایر می‌خوانیم: «فرهنگ و تمدن الجزایر آمیزه‌ای از تاریخ پرپیچ و خم این کشور از رومیان تا گسترش اسلام و دوران استعماری فرانسه است. الجزایر برای هر دوره تاریخی، از گذشته‌های دور تا عصر حاضر، دارای اسناد مکتوب گوناگونی است که بر صخره‌های کوهستان تا سیلی و کوهستان اطلس صحرا به صورت نقوش تصویر شده‌اند. این کنده‌کاری‌های صخره‌ای شاهدی بر زندگی و فرهنگ نخستین ساکنان این سرزمین است. بعدها کارتاژ و قبایل دیگر، پیام‌های مکتوبی را در سراسر این منطقه که محل زندگی‌شان بود برجای گذاشتند. این کتیبه‌ها برای محققان منابع ارزشمندی محسوب می‌شوند.»
تا پیش از ورود فرانسوی‌ها به الجزایر، این کشور، کشوری مستقل بود و با سیستم قومی اداره می‌شد. اداره کشور نیز به به دست شخصی بود که بای نامیده می‌شد و سه استان بزرگ داشت و هر استان را یک بای اداره می‌کرد. در سال ۱۸۳۰ فرانسه این کشور را اشغال و آن را مستعمره خود کرد. این کشور در سال ۱۹۶۲ استقلال خود را به دست آورد اما در جنگ‌های داخلی که برای استقلال روی داد بیش از یک میلیون الجزایری جان خود را از دست دادند.
ياقوت حموی در معجم البلدان الجزایر را این‌گونه وصف می‌کند: «الجزاير نام شهريست بر ساحل دريا ميان افريقيه و مغرب که از بجايه چهار روز فاصله دارد. اين شهر از خواص بلاد بنی حمادبن زيری بن مناد صنهاجی بود و به جزایر بنی مزغنای شهرت داشت و آن را جزيره بنی مزعنای نيز گفته‌اند. شهری قديمی است و آثاری از گذشتگان و عماراتی طولانی استوار دارد که از حکومت اقوام گذشته حکايت می‌کند و صحنی دارد که با سنگ‌های رنگارنگ کوچک مانند موزایيک مفروش شده و در آن عکس‌های جانوران در نهايت هنرمندی تصوير شده است و دارای بازارها و مسجد جامعی است.»
در قسمتی از کتاب درباره نژاد مردم الجزایر آمده است: «در الجزایر بربرها و اعراب شاوی در اکثریت بوده و از نظر نژادی و ترکیب قومیت جمعیت آنان بیش از 80 درصد برآورد شده است و در واقع همان بربرهایی هستند که هویت عربی یافته‌اند. گروه دیگر بربرهایی هستند که در اقلیت بوده و هنوز هم هویت اصلی خویش را حفظ کرده‌اند. تفکیک میان این دو گروه نژادی مشکل است. بربرهای غیرعرب که از نظر اجتماعی و دست یافتن به تعالی فرهنگی در موقعیت ضعیف‌تری قرار داشتند در مقابل اعراب از نظر فرهنگ، زبان و تمدن عربی مقاومت‌هایی نشان دادند و بر این مقاومت‌ها مباهات کردند، لیکن بعضی از آن‌ها طی اعصار و قرون متمادی خود به خود در دین اسلام، زبان و فرهنگ عربی جذب شدند.»
چاپ نخست کتاب «الجزایر» به قلم هادی محمدی‌فر در 142 صفحه و به بهای پنج‌هزار و 200 تومان از سوی اداره نشر وزارت امور خارجه در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت._
یکشنبه ۳ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۰
نظر شما