به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «جغرافیا»، «تاریخ»، «فرهنگ»، «اوضاع اقتصادی»، «ساختار سیاسی»، «روابط خارجی» و «روابط با جمهوری اسلامی ایران» عناوین هفت فصل کتاب «قطر» را تشکیل می‌دهند.
قطر کشوری عربی در جنوب غربی قاره آسیا و در شرق شبه‌جزیره عربستان، به پایتختی دوحه است. این کشور خود شبه‌جزیره‌ای کوچکتر واقع در شبه جزیره عربستان است که خلیج فارس آن را از غرب و شمال و شرق در برگرفته است.
قطر به صورت امارتی مطلقه و ارثی از اواسط قرن ۱۹ میلادی توسط خاندان آل ثانی فرمانروایی می‌شود. این کشور تا قبل از کشف نفت، قطر به خاطر شکار مروارید و تجارت دریایی شناخته می‌شد.
در بخشی از کتاب درباره تاثیر فرهنگ ایرانی بر فرهنگ قطر آمده است: «ایرانیان به‌دلیل نزدیکی و همسایگی و سهولت رفت‌و‌آمد جزو اولین گروه‌هایی بوده‌اند که بر فرهنگ قطر اثر گذاشته‌اند تاثیرات آن حتی در گویش قطری‌ها مشهود است. به‌دلیل همسایگی قطر با ایران و این نکته مهم که خصوصیات اخلاقی مردم قطر شبیه مردم ایران به‌ویژه جنوب کشور است در صورت افزایش ارتباطات فرهنگی و ارایه تجربیات جمهوری اسلامی در عرصه فرهنگی و موفقیت به‌دست آمده در بکارگیری همزمان از عناصر مدرن و سنتی، جذابیت رویکردهای فرهنگ ایرانی برای جامعه قطر از دیگر فرهنگ‌ها بیشتر خواهد بود.»
از سال ۱۸۷۱ تا ۱۹۱۳ قطر در تصرف ترک‌های عثمانی بود. به نوشته دانشنامه بریتانیکا تا پیش از این تاریخ، قطر برای سال‌های طولانی تحت حاکمیت حکومت ایران بوده و هر سال سه هزار روپیه برای حق ماهیگیری و صید مروارید، مالیات پرداخت می‌کرده است. پس از امضای قرارداد بین دولت بریتانیا و دولت عثمانی در ۲۹ ژوئیه ۱۹۱۳ دولت عثمانی از حاکمیت بر قطر صرف‌نظر کرد و به این ترتیب با خروج نیروهای عثمانی، مقدمات تحت‌الحمایه شدن قطر فراهم شد و این کشور تا سال 1971 زیر سلطه انگلستان قرار گرفت. قطر پس از استقلال به سبب درآمدهای سرشار نفتی و گازی، تبدیل به یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه شد.
مجموعه موزه‌های شهر الخبر، مسجدهای قدیمی شهر الواکرا، دژ قدیمی شهر ام‌سلال محمد، جزایر مصنوعی لوسیل و لولوء، روستای القریه التراثیه (روستای میراث فرهنگی) تنها برخی از جاذبه‌های گردشگری قطر را تشکیل می‌دهند که هرساله گردشگران بسیاری را به‌سوی خود جذب می‌کند.
در فصل پایانی کتاب که به روابط قطر با جمهوری اسلامی ایران اختصاص یافته است، می‌خوانیم: «پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران روابط سیاسی دو کشور تا سال 1366 در سطح کاردار و از این سال به بعد به درجه سفیر ارتقا یافته است. در مناسبات سیاسی ایران و قطر همواره وزرا و مقامات رسمی دو کشور در قالب روابط دوجانبه و منطقه‌ای به دو کشور سفر کرده‌اند. اما در سال‌های اخیر روابط تهران و دوحه گرم‌تر و به‌رغم تلاش بسیار عوامل برون منطقه‌ای برای تاثیرگذاری بر آن همواره روابطی روبه جلو بوده است و مسوولان تراز اول ایران و قطر آمد و شدهای بسیاری به کشورهای یکدیگر داشته‌اند.»
چاپ نخست کتاب «قطر» به کوشش عبدالله سهرابی در 150 صفحه و به بهای پنج هزار و 500 تومان از سوی اداره نشر وزارت امور خارجه در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
چهارشنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۰
نظر شما