پنجشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۱:۴۳
سیادتی؛ قلب تپنده کودکان ایران

سید‌احمدسیادتی، مولف بیش از ده‌ها عنوان کتاب پزشکی، از شاگردان مرحوم دکتر محمد قریب است که پس از وی، ممارست فراوانی در راه اعتلای طب اطفال به خرج داد و ملقب به پدر معاصر طب کودکان شد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- دکتر سیداحمد سیادتی، شیفته اخلاق، تقوا و شخصیت محمد قریب شد و همین مساله او را به رشته اطفال علاقه‌مند ساخت و در نتیجه به این رشته روی آورد. او در محضر دکتر محمد قریب، هم علم و هم اخلاق پزشکی را آموخت و در سال ۱۳۴۱ متخصص اطفال شد.

از شاگردی تا استادی
وی که نمی‌خواست استاد را ترک کند، ابتدا در بیمارستان هزار تختخوابی و سپس از سال 1347 در مرکز طبی کودکان در بخش عفونی مشغول به کار شد و دانشجویان از درس‌های وی بهره‌مند می‌شدند.کلاس‌های درس استاد سیادتی، همیشه مورد توجه و علاقه دانشجویان قرار داشت.

آثار ماندگار
سیداحمد سیادتی، 18 عنوان کتاب پزشکی را گردآوری و تالیف کرده، 31 تحقیق در رشته عفونی اطفال انجام داده و تالیف و راهنمایی 65 مقاله و رساله پزشکی را نیز بر عهده داشته است.

وی در 85 کنگره داخلی و خارجی، به‌عنوان سخنران حضور داشته و در امور مرتبط با پیشگیری و بهداشت کشور نیز کوشش‌های دامنه‌داری انجام داده که از آن‌جمله می‌توان به پیشگیری تب رماتیسمی با تشخیص و درمان گلودرد استرپتوکوکی در سراسر کشور با کمک معاونت پژوهشی وزارت بهداشت، بیماریابی سل و واکسیناسیون در منطقه ورامین، حضور در برنامه ریشه‌کنی فلج اطفال و عضویت در کمیته‌های مبارزه با بیماری‌های تنفسی حاد، سل و بیماری‌های واگیردار اشاره کرد.

ویترینی پرافتخار از تلاش در راه اعتلای علم
این متخصص طب اطفال،‌ 14 سال عضو آکادمی اطفال آمریکا بود و دبیری و عضویت در هیات مدیره انجمن پزشکان کودکان ایران، عضویت در کمیته امتحانات پزشکان خارجی، عضویت در کمیته پنج نفره بررسی علمی فارغ‌التحصیلان پزشکی خارج از کشور، عضویت در شورای عالی پزشکی برای اعزام پزشکان به خارج از کشور، عضویت در گروه پزشکی شورای عالی برنامه‌ریزی، عضویت در گروه آموزشی بازآموزی متخصصین کودکان و عضویت در بسیاری از کمیته‌های علمی و اجرایی دیگر را در کارنامه خود جای داده و امور اجرایی بسیاری را در عرصه سلامت کشور هدایت کرده است.



سیادتی در آمریکا
وی از سال 1360 به ریاست بخش عفونی مرکز طبی کودکان منصوب شد، اما در سال 1365 برای تکمیل تحصیلات خود به آمریکا رفت و در دانشگاه تگزاس نزد پروفسور «فیلیپ برونل» به تحقیقات ویروس‌شناسی درمورد سرخک و آبله مرغان و  یادگیری تکنیک‌های آزمایشگاهی مختلف پرداخت.

در نامه‌ای كه پروفسور «برونل» در وصف وی نوشته، سختكوشی و شخصیت دكتر سيادتی مورد تحسين قرار گرفته: «دكتر سيادتی خصايص شخصيتی برجسته‌ای دارد، وی يكی از سخت‌كوش‌ترين افرادی است كه تاكنون شناخته‌ام.»

بازگشت پرافتخار به میهن
وی پس از بازگشت به ایران و ادامه فعالیت‌های علمی، در سال 1367 به دریافت درجه استادتمامی از دانشگاه تهران نایل شد.

سیادتی در سال‌های نخست پس از انقلاب، در مجتمع آموزشی پژوهشی وزارت بهداری، مدیر گروه پنج بیمارستان اطفال تهران بود و اجازه نداد روند علمی و آموزشی این بیمارستان‌ها که با رفتن استادان به خارج از کشور دچار کمبود شده بود، لطمه ببیند.

این استاد طب اطفال، با کمک دکتر مرندی، وزیر وقت بهداشت، به پایه‌گذاری 9 رشته فوق‌تخصصی در رشته بیماری‌های کودکان همت گماشت.

وی در سال 1375 در انتخابات نظام پزشکی، حداکثر آرا را به خود اختصاص داد و از آن زمان تا بدرود حیات، به‌عنوان عضو هیات مدیره و عضو شورای عالی هیات بدوی نظام پزشکی تهران بزرگ، منشا خدمات بسیاری به جامعه پزشکی و عموم جامعه بوده است.

سیادتی از سال 1360 تا زمانی که در قید حیات بود،‌ دبیر هیات ممتحنه و ارزشیابی و یا به عبارتی بورد رشته تخصصی کودکان و همچنین رشته فوق‌تخصصی عفونی کودکان بوده و در ساماندهی امتحانات تخصصی این حوزه، نقش موثری ایفا کرده است.



برگ‌هایی از دفتر زندگی
سید‌احمد سیادتی، در سال ۱۳۱۳ در شهر سبزوار متولد شد و دوران تحصیلات ابتدایی خود را در سبزوار و دبیرستان را در مشهد به پایان رساند. وی در سال ۱۳۳۲ در کنکور دانشگاه تهران رتبه پنجم را کسب کرد و به تحصیل علم پزشکی پرداخت و پس از شش سال با رتبه نخست موفق به اخذ درجه دکترا شد.

پدر مهربان کودکان ایران، به دنبال یک سال تحمل رنج بیماری سرطان خون، در ۲۸ دی ۱۳۸۷ در سن ۷۴ سالگی، در بیمارستانی در دالاس ایالات متحده چشم از دنیای فانی فرو بست.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها