به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) مهدی فاخری در نشست «اقتصاد و جهاني شدن» که به همت مركز ملي مطالعات جهاني شدن در سراي اهل قلم بيست و هفتمين نمايشگاه بین المللی كتاب تهران برگزار شد افزود: جهاني شدن در ابعاد اقتصادي دامنه‌اي پركاربرد و اثرگذار دارد. به طور مشخص جهاني شدن و اقتصاد در آزادي سرمایه و زندگی انسان‌ها تاثيرگذار است، به طوري كه امروزه بحث جهاني شدن و اقتصاد در زندگي تك تك انسان‌ها گسترش يافته و سعي مي‌كنند از فرصت‌هاي جهاني شدن استفاده كند.

1986‌؛ نقطه عطف جهانی شدن
وي افزود: سال 1986 نقطه عطف جهاني‌شدن در دنيا بود، به طوري كه در اين زمان بازيگران اصلي اقتصاد بين‌الملل جاي خود را به شركت‌هاي چند مليتي داده‌اند و يك رژيم بين‌المللي تجاري در جهان ظهور كرد كه اساس آن نئوليبراليسم بود.

اين مدرس حوزه بين‌الملل با اشاره به اينكه از نيمه قرن بيستم بيشترين اقدامات دولت به بخش خصوصي واگذار شد افزود: اين موضوع حاصل روندي بود كه از دهه 1970 شروع شد و در دهه 80 نيز سازمان تجارت جهاني بين‌الملل آغاز به كار كرد.

جامعه مدنی و جهانی شدن
فاخري با اشاره به تاثير جامعه مدني در جهاني شدن گفت: در مجمع جهاني اقتصاد ديگر دولت‌ها با هم مذاكره نمي‌كردند بلكه در كنار آنها ورزشكاران، هنرمندان و جامعه مدني در كنار دولتمردان قرار گرفته و تاثير بسيار زيادي بر موضوعات جهاني شدن و اقتصاد داشتند. به طوري كه مي‌توان گفت جامعه مدني به موازات دولت پيش مي‌آيد.

وي با طرح اين سوال كه آيا بايد جامعه مدني را از مذاكرات كنار گذاشت يا نه؟ گفت: جامعه مدني منتظر پاسخ به اين سوال نيست و در شرايط فعلي كه تجارت بين‌الملل تحت تاثير شركت‌هاي چند مليتي است جامعه مدني نيز در كنار دولتمردان قرار مي‌گيرد.

جنبش چپ روشنفکری در جهان
فاخري به ديپلماسي غير رسمي در اقتصاد جهاني شدن اشاره كرد و افزود: همزمان با مجمع جهاني داووس كه با شكل اشرافي برگزار مي‌شود، جنبش چپ روشنفكري، در كشورهاي در حال توسعه نشست‌های خود را برپا مي‌‌کند و نظرات مطرح شده آنها الگويي براي جهان و حتي مجمع جهاني است.

اين كارشناس روابط بين‌الملل به ظهور دو گروه در حوزه جهاني شدن اشاره كرد و گفت: گروه اول اعتقاد به جنبش‌هاي انقلابي يا اجتماعي دارند اما گروه دوم معتقد به اصلاح از درون هستند، چرا كه معتقدند تحول اساسي در نظام هزينه‌بر بوده و به همين دليل بايد اين نظام از داخل متحول شود.

وي اين دو نوع نگرش را محل اختلاف دانست و افزود: گروه اول كه درگير انقلابند از مزاياي جهاني شدن كمترين استفاده را مي‌برند اما در گروه دوم كشورهايي مانند چين و هند توانستند با اصلاح از درون از جهاني شدن بهره‌مند شوند.

فاخري به نقش كشورهاي مسلمان در اقتصاد جهاني شده اشاره كرد و گفت: از بين 57 كشور مسلمان كشورهايي مانند مالزي، اندونزي، قطر و امارات از روند جهاني شدن بهترين استفاده را كردند.

نشست اقتصاد و جهاني شدن به همت مركز ملي مطالعات جهاني شدن در محل سراي اهل قلم بين‌الملل بيست و هفتمين نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران برگزار شد.