اکبریانی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: یکی از ایرادهای برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، حضور نیافتن کتابفروشی‌ها و انتشارات کوچک در آن است. هرسال بخش‌های جانبی متعددی به نمایشگاه کتاب ضمیمه می‌شوند که ارتباطی به کتاب و کتابخوانی ندارند. چه ایرادی دارد به جای اختصاص فضای نمایشگاه به این بخش‌ها، زمینه حضور کتابفروشی‌ها و انتشارات کوچک در بزرگترین رویداد فرهنگی سال را فراهم کنیم.

نویسنده «چهره مبهم» در پاسخ به این پرسش که «آیا با غرفه‌بندی موضوعی ناشران در نمایشگاه کتاب موافقید؟» توضیح داد: این مقوله هم نکات مثبت دارد، هم منفی. برای نمونه اگر بخشی از شبستان را به  ناشران کتاب‌های حوزه ادبیات داستانی اختصاص دهیم، بازدیدکنندگان حرفه‌ای به راحتی می‌توانند، رمان یا مجموعه داستان موردنظرشان را بیابند و وقت کمتری برای پیدا کردن غرفه‌ها صرف کنند. این امتیاز بزرگی برای نمایشگاه کتاب است. 

وی اضافه کرد: البته این شیوه غرفه‌بندی بدون نقص هم نیست. بسیاری از مخاطبان حرفه‌ای موضوعات مکتوب در یک حوزه تخصصی، پس از تهیه کتاب‌های موردنظرشان، نیم نگاهی هم به آثار حوزه‌های دیگر دارند. بارها برای خود من اتفاق افتاده که وقتی دنبال کتاب‌های ادبیات داستانی بودم، با آثار ارزشمندی در زمینه‌های مختلف روبرو شدم و آن‌ها را هم تهیه کرده‌ام. غرفه‌بندی موضوعی نمایشگاه کتاب چنین امکانی را از مخاطبانش می‌گیرد. به هرحال نمی‌توانم بگویم این ایده خوب یا بد است، بگذارید رای من در این باره ممتنع باشد.