به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نمایشگاه بین المللی تهران بیست و هفتمین سال خود را در مساحتی معادل 120 هزار متر مربع در جایی که مصلی نامیده می شود برگزار کرد.
امسال مدیران نمایشگاه یک روزاضافی را به صورت بونس وامتیاز به علاقمندان دادند که نمایشگاه 11 روزه برگزار شد.
بر خلاف بسیاری از نمایشگاههای بین المللی کتاب که مسائل بیزینس و کسب و کار بین ناشران رقم خورده و تجارت کتاب مد نظر است؛ در تهران خرید کتاب متغیر اصلی تعریف شده در نمایشگاه بود که رخ داد.
بدلیل کاهش شدید ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی دانشجویان و نیازمندان به کتب دانشگاهی،جستجو برای کتب مورد نظرشان با قیمت های کمتر را مدیریت کردند.
به گفته یکی از ناشران نمایشگاه باید محل کسب و کار ناشران، مترجمان و توزیع کنندگان عمده باشد اما نمایشگاه تهران شبیه یک فروشگاه بزرگ کتاب شده بود.
کتابهای عربی نیز در نمایشگاه یافت می شد که باعث حضور طلبه ها در نمایشگاه شده بود تا با متون عربی سایر کشورها نیز آشنا شوند.
حضور ناشران آلمانی که به صورت سنتی با ایران رابطه خوبی دارند کاملا نمود داشت. روابط خوب فرهنگی در بخش کتاب بین ایران واروپا از زمان محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق شکل گرفت و آن زمان ناشران فرانسوی، انگلیسی نیز حضور داشتند. این روابط در طول 8 سال ریاست جمهوری احمدی نژاد به فرار ناشران خارجی تبدیل شد.
حضور کشورهایی مانند ترکیه، ژاپن و افغانستان در نمایشگاه امسال با عرضه کتاب و مجلاتشان چشمگیر بود هر چند موضوعات مدرن بدلیل محدودیتهای تصویری و بعضا متنی، کمتر دیده می شد.
مدیریت دو دوره قبل نمایشگاه که باعث عدم پرداخت بدهی با ناشران خارجی در زمان احمدی نژاد شد، باعث شد تا امسال ناشران خارجی حضور کم رنگی داشته باشند.
مشکلات لجستیک و برگزاری نمایشگاه در مصلی و حضور راحت مردم از دغدغه های امسال نمایشگاه بود. با این حال به طور متوسط بازدید روزانه به 270 هزار نفر رسید.
مشکل محل برگزاری نمایشگاه در مصلی علی رغم حضور 20 دوره نمایشگاه در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی در شمال تهران همچنان یکی از مسائل مدیریتی نمایشگاه امسال بود.
برای بسیاری از دانشجویان شهرستانی حضور در نمایشگاه و خریدهای کلان هر چند آزار دهنده است، اما همچنان بدلیل تخفیف های ارائه شده در نمایشگاه مقرون به صرفه است.
امسال مدیران نمایشگاه یک روزاضافی را به صورت بونس وامتیاز به علاقمندان دادند که نمایشگاه 11 روزه برگزار شد.
بر خلاف بسیاری از نمایشگاههای بین المللی کتاب که مسائل بیزینس و کسب و کار بین ناشران رقم خورده و تجارت کتاب مد نظر است؛ در تهران خرید کتاب متغیر اصلی تعریف شده در نمایشگاه بود که رخ داد.
بدلیل کاهش شدید ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی دانشجویان و نیازمندان به کتب دانشگاهی،جستجو برای کتب مورد نظرشان با قیمت های کمتر را مدیریت کردند.
به گفته یکی از ناشران نمایشگاه باید محل کسب و کار ناشران، مترجمان و توزیع کنندگان عمده باشد اما نمایشگاه تهران شبیه یک فروشگاه بزرگ کتاب شده بود.
کتابهای عربی نیز در نمایشگاه یافت می شد که باعث حضور طلبه ها در نمایشگاه شده بود تا با متون عربی سایر کشورها نیز آشنا شوند.
حضور ناشران آلمانی که به صورت سنتی با ایران رابطه خوبی دارند کاملا نمود داشت. روابط خوب فرهنگی در بخش کتاب بین ایران واروپا از زمان محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق شکل گرفت و آن زمان ناشران فرانسوی، انگلیسی نیز حضور داشتند. این روابط در طول 8 سال ریاست جمهوری احمدی نژاد به فرار ناشران خارجی تبدیل شد.
حضور کشورهایی مانند ترکیه، ژاپن و افغانستان در نمایشگاه امسال با عرضه کتاب و مجلاتشان چشمگیر بود هر چند موضوعات مدرن بدلیل محدودیتهای تصویری و بعضا متنی، کمتر دیده می شد.
مدیریت دو دوره قبل نمایشگاه که باعث عدم پرداخت بدهی با ناشران خارجی در زمان احمدی نژاد شد، باعث شد تا امسال ناشران خارجی حضور کم رنگی داشته باشند.
مشکلات لجستیک و برگزاری نمایشگاه در مصلی و حضور راحت مردم از دغدغه های امسال نمایشگاه بود. با این حال به طور متوسط بازدید روزانه به 270 هزار نفر رسید.
مشکل محل برگزاری نمایشگاه در مصلی علی رغم حضور 20 دوره نمایشگاه در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی در شمال تهران همچنان یکی از مسائل مدیریتی نمایشگاه امسال بود.
برای بسیاری از دانشجویان شهرستانی حضور در نمایشگاه و خریدهای کلان هر چند آزار دهنده است، اما همچنان بدلیل تخفیف های ارائه شده در نمایشگاه مقرون به صرفه است.
نظر شما