اسپراکمن، در حاشیه رونمایی نسخه انگلیسی دا، به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: قبل از انقلاب اسلامی کتاب «یکی بود، یکی نبود» از محمدعلی جمال‌زاده، «غرب‌زدگی» نوشته جلال آل‌احمد، «اسرار گنج دره جنی» به قلم ابراهیم گلستان، نسخه اصلی «کلیات عبید زاکانی» و متون غیر قابل انتشاری از ادبیات کلاسیک ایران را به انگلیسی ترجمه کرده بودم.
وی با بیان این‌که قبل از انقلاب هم کاملا به عنوان مترجم آثار ایرانی شناخته شده بودم، ادامه داد: پس از انقلاب به ترجمه آثار دفاع مقدس چون «سفر به گرای 270 درجه» از احمد دهقان و سپس کتاب «دا» نوشته سیده اعظم حسینی، علاقمند شدم. اکنون هم در نظر دارم کتاب «من زنده‌ام» نوشته معصومه آباد را ترجمه کنم. این کتاب اثری روان است که این بار زنی اسیر آن را روایت می کند. فکر می‌کنم نوجوانان آمریکایی به مطالعه «من زنده‌ام» علاقه‌مند باشند.
استاد بازنشسته دانشگاه راتجرز آمریکا در پاسخ به این سوال که پس از انقلاب به ترجمه کدام یک از آثار غیر از دفاع مقدس علاقه نشان داده‌اید؟ توضیح داد: تصمیم دارم شعر‌هایی از فروغ فرخزاد را که پس از درگذشت وی منتشر شده‌اند، ترجمه کنم. همچنین، به ترجمه برخی داستان‌های کوتاه هوشنگ گلشیری و اثری چاپ نشده از امیرحسین چهلتن نیز علاقه‌مندم.
«مترجم کتاب «دا» چگونه آثار ایرانی را برای ترجمه انتخاب می‌کند و حوزه‌هنری چقدر در گزینش این کتاب‌ها نقش دارد؟» اسپراکمن در این‌باره گفت: وقتی به ایران می‌آیم، آمار آثار پرفروش و جوان‌پسند را از کتابفروشی‌ها می‌گیرم. ارتباطم با حوزه هنری هم از حدود هشت سال گذشته شروع شد. کارشناسی به نام محمدحسین سلیمانی، هشت کتاب به من پیشنهاد داد که از آن میان، «سفر به گرای 270 درجه» را برگزیدم. این نخستین اثری بود که در حوزه دفاع مقدس به زبان انگلیسی ترجمه می‌کردم.
این مترجم آمریکایی آثار فارسی به انگلیسی، درباره میزان استقبال از کتاب‌های حوزه دفاع مقدس در آمریکا اظهار کرد: نظر نویسندگان و ناشران مختلف را در این باره در نقاط مختلف آمریکا و اروپا جویا شدم. برخی کتاب‌های حوزه دفاع مقدس را کارهایی سفارشی می‌دانند و معتقدند نباید این آثار را ترجمه کرد.
اسپراکمن دلیل آشنا نبودن مردم آمریکا با دفاع مقدس را کمبود آثار ترجمه شده در این زمینه دانست و گفت: من معتقدم که این آثار در نوع خود بسیار جذابند و باید آمریکایی‌ها با هشت سال جنگی که از سوی عراق به ایران تحمیل شد آشنا شوند.
وی با بیان این‌که قبل از انقلاب هم کاملا به عنوان مترجم آثار ایرانی شناخته شده بودم، ادامه داد: پس از انقلاب به ترجمه آثار دفاع مقدس چون «سفر به گرای 270 درجه» از احمد دهقان و سپس کتاب «دا» نوشته سیده اعظم حسینی، علاقمند شدم. اکنون هم در نظر دارم کتاب «من زنده‌ام» نوشته معصومه آباد را ترجمه کنم. این کتاب اثری روان است که این بار زنی اسیر آن را روایت می کند. فکر می‌کنم نوجوانان آمریکایی به مطالعه «من زنده‌ام» علاقه‌مند باشند.
استاد بازنشسته دانشگاه راتجرز آمریکا در پاسخ به این سوال که پس از انقلاب به ترجمه کدام یک از آثار غیر از دفاع مقدس علاقه نشان داده‌اید؟ توضیح داد: تصمیم دارم شعر‌هایی از فروغ فرخزاد را که پس از درگذشت وی منتشر شده‌اند، ترجمه کنم. همچنین، به ترجمه برخی داستان‌های کوتاه هوشنگ گلشیری و اثری چاپ نشده از امیرحسین چهلتن نیز علاقه‌مندم.
«مترجم کتاب «دا» چگونه آثار ایرانی را برای ترجمه انتخاب می‌کند و حوزه‌هنری چقدر در گزینش این کتاب‌ها نقش دارد؟» اسپراکمن در این‌باره گفت: وقتی به ایران می‌آیم، آمار آثار پرفروش و جوان‌پسند را از کتابفروشی‌ها می‌گیرم. ارتباطم با حوزه هنری هم از حدود هشت سال گذشته شروع شد. کارشناسی به نام محمدحسین سلیمانی، هشت کتاب به من پیشنهاد داد که از آن میان، «سفر به گرای 270 درجه» را برگزیدم. این نخستین اثری بود که در حوزه دفاع مقدس به زبان انگلیسی ترجمه می‌کردم.
این مترجم آمریکایی آثار فارسی به انگلیسی، درباره میزان استقبال از کتاب‌های حوزه دفاع مقدس در آمریکا اظهار کرد: نظر نویسندگان و ناشران مختلف را در این باره در نقاط مختلف آمریکا و اروپا جویا شدم. برخی کتاب‌های حوزه دفاع مقدس را کارهایی سفارشی می‌دانند و معتقدند نباید این آثار را ترجمه کرد.
اسپراکمن دلیل آشنا نبودن مردم آمریکا با دفاع مقدس را کمبود آثار ترجمه شده در این زمینه دانست و گفت: من معتقدم که این آثار در نوع خود بسیار جذابند و باید آمریکایی‌ها با هشت سال جنگی که از سوی عراق به ایران تحمیل شد آشنا شوند.
نظر شما