همچنین «جان کمپبل» زندگی‌نامه «روی جنکینز» یکی از اعضای ارشد پارلمان انگلستان و از مؤسسان حزب سوسیال دموکرات بریتانیا را در ماه مارس امسال منتشر کرد. این کتاب تحقیقی دقیق و روشن است که به خوبی در بیان دستاوردها و نقاط قوت جنکینز و نقاط ضعف شخصی او تعادل برقرار کرده و توانسته منتقدان راست و چپ را راضی نگه دارد.
کتاب دیگر «لطفاً، آقای پستچی» نوشته «الن جانسون» است که تصویری واضح از انگلستان دهه 1970 ارائه کرده و جانسون در آن شوخ‌طبعی و سرزنشی را که در نخستین کتاب خود «این پسر» داشته حفظ کرده است.
مسن‌ترین نویسنده این فهرست «بارونس ترامپینگتون» 92 ساله از اعضای حزب محافظه‌کار مجلس اعیان انگلستان است که کتاب خاطرات خود به نام «درخشیدن» را در آوریل امسال منتشر کرد.
«تشکیلات» نوشته «اوون جونز» نیز نقدی نیش‌دار از تشکیلات انگلیسی و تقاضایی شدید برای دموکراسی است.
کتاب دیگر «جزیره خصوصی» نوشته «جیمز میک» است که وقایع مربوط به تبدیل شدن خدمات عمومی به راهی برای کسب سودهای خصوصی را به تصویر کشیده است.
«بریتانیای مدرن» که آخرین جلد از تاریخ حماسی انگلستان نوشته «دیوید کیناستون» است به وقایع اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 و شکل‌گیری نخستین نشانه‌های مدرنیته در انگلستان می‌پردازد.
اما امسال برای طرفداران خودمحوری و فردگرایی انتخابات متعددی در قفسه‌های کتاب‌فروشی‌ها وجود داشت. اول از همه کتاب «انقلاب» نوشته «راسل برند» که در آن چشم‌اندازی از یک جامعه عادلانه‌تر ارائه شده و انقلاب و تحول نه تنها ممکن بلکه اجتناب‌ناپذیر معرفی شده‌اند.
کتاب دیگر بیوگرافی وینستون چرچیل به نام «چرچیل: چگونه یک مرد تاریخ‌ساز شد» نوشته «بوریس جانسون» شهردار سابق لندن است که در آن جانسون سعی کرده رهبر زمان جنگ را مدل و نمونه‌ای از خود در دهه 1940 معرفی کند.
«رابرت هوتون» در کتاب «آیا آنها به تو دروغ می‌گویند؟» توضیح می‌دهد که چگونه سیاستمداران مجبور به اتخاذ زبانی عجیب برای خود هستند. «فیلیپ کولی» و «رابرت فورد» نیز در کتاب «دروغ‌ها و صندوق های رأی» مجموعه ای از مقالات درمورد 50 مسئله ای که باید درباره انتخابات انگلستان بدانید توضیح داده‌اند.
در نهایت «جان کریس» نویسنده کتاب «من هرگز وعده یک باغ رز را به تو ندادم» روایتی طنز از جهان عجیب مجادله و کشمکش نیروهای ائتلافی ارائه کرده است.
نظر شما