مریم جَدَلی، رئیس هیات‌مدیره انجمن فرهنگی ـ هنری زنان ناشر در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره تنظیم قراردادهای الگو میان مولفان، مترجمان و ناشراناظهار کرد: بدون تردید بهای نهایی یک کتاب براساس کیفیت محتوایی آن اثر و هزینه‌های چاپ و انتشار تعیین می‌شود. حق مولفان و حق ناشران نیز در قراردادهای میان این دو قشر (مولفان و ناشران) براساس هزینه‌های صرف شده مشخص می‌شوند.
وی افزود: در این میان، مولفان به دلیل این‌که زحمت و زمان بیشتری نسبت به مترجمان در خلق آثار صرف می‌کنند، در این قراردادها از حق بیشتری برخوردار می‌شوند؛ با وجود چنین شرایطی اغلب ناشران ترجیح می دهند که بیشتر آثار ترجمه منتشر کنند. در نتیجه تعداد آثار تالیفی در بازار نشر به مراتب کمتر از آثار ترجمه می‌شود!
رئیس هیات‌مدیره انجمن فرهنگی ـ هنری زنان ناشر توضیح داد: به این منظور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، یک سلسله قرارداد در این زمینه (قراردادهای الگو برای مولفان و ناشران) دارد اما این قرادادها آن‌گونه که باید و شاید نمی‌توانند ارزش نهایی کار مولف و مترجم را نشان دهند. به عبارت دیگر، در این قراردادها همه جوانب کار مولف و مترجم در نظر گرفته نشده است.
جَدَلی ادامه داد: اکنون قراردادهایی که میان مولفان و ناشران به منظور چاپ آثار منعقد می‌شوند، به صورت سلیقه‌ای و با توافق طرفین به امضا می‌رسند. بنابراین، پیشنهاد می‌کنم مسئولان فرهنگی کشور به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تنظیم قراردادهای متعدد که به تمامی آثار به یک چشم نگاه نکنند و ارزش کیفی آثار را نادیده بگیرند، اقدام کنند.
مدیرمسئول موسسه فرهنگی و انتشاراتی نغمه نواندیش افزود: در این میان، برای تنظیم چنین قراردادهایی لازم است کارگروهی تشکیل شود تا با در نظر گرفتن تمامی جوانب، هم رضایت مولفان و هم رضایت ناشران را در پی داشته باشند. همچنین پیشنهاد می‌کنم به منظور پیشگیری از متضرر شدن مولفان و ناشران، استفاده از این قراردادها اجباری شود.
نظر شما