وی درباره تمایز کتابخانه «صلح» با دیگر کتابخانه‌های فعال در حوزه جنگ و دفاع مقدس گفت: وجود منابع، شامل مدارک و مستندات مربوط به ایران و عراق، جنگ‌های جهانی و دیگر نبرد‌هایی که در آن گروه زیادی از غیر نظامیان آسیب دیدند، وجه تمایز مهم این کتابخانه است.
این دانشجوی رشته حقوق بین‌الملل، با بیان این‌که تمام کارکنان کتابخانه صلح تهران، داوطلبانه فعالیت می‌کنند، افزود: داوطلبان و جانبازان از مراجعان اصلی این کتابخانه هستند. امانت‌دهی آثار در کتابخانه موزه صلح بر پایه اعتماد متقابل است و داوطلبان و جانبازان با آن‌که کارت عضویت ویژه‌ای ندارند، خود را ملزم به بازگرداندن کتاب‌هایی که امانت گرفته اند، می‌دانند.
بابایی درباره اساس رده‌بندی منابع کتابخانه «موزه صلح» توضیح داد: متاسفانه هنوز ساماندهی کتابخانه به صورت کامل انجام نشده اما از آغاز سال جاری(1393) گروهی داوطلب کار رده‌بندی و ساماندهی منابع بر اساس نرم‌افزار «سیمرغ» را در دست انجام دارند. این کتابخانه در بخش جانبی موزه صلح فعال است و اولویت کاری در این موزه، برگزاری کارگاه‌های آموزشی و جلسه‌های مرتبط با موضوع آسیب‌‌های جنگ است.
این داوطلب فعال در کتابخانه موزه صلح تهران، با اشاره به نیاز کتابخانه این موزه به کتابدار داوطلب برای دسته‌بندی و مدیریت آن گفت: موزه صلح به صورت انجمن‌های داوطلب مردمی فعالیت می‌کند و مستقیما با موزه‌های صلح و شبکه بین‌المللی موزه‌های صلح دنیا در ارتباط است. تا کنون، آیین‌های رونمایی کتاب بسیاری در محل موزه برگزار شده است.
وی مهم‌ترین دغدغه مسئولان داوطلب کتابخانه موزه صلح را دسته‌بندی و رده‌بندی آثار دانست و گفت: حدود 80 درصد اطلاعات کتاب‌ها براساس شماره شابک ثبت شده است و با نرم‌افزار «سیمرغ» امکان بازبینی منابع از سایت موزه صلح برای همه دنیا وجود خواهد داشت.
بابایی در باره نحوه تامین بودجه کتابخانه موزه صلح عنوان کرد: 500 شهردار ایرانی از جمله شهردار تهران، در «سازمان شهرداران صلح دنیا» عضو هستند. شهرداری تهران فارغ از هر گونه نگاه و برداشت سیاسی، بر اساس تعهداتی که به این سازمان جهانی دارد، فضایی واقع در ضلع شمالی پارک شهر تهران را به این موزه اختصاص داده است و وظیفه پشتیبانی این سازمان مردم‌نهاد را بر عهده دارد.
بابایی درباره نحوه آشنایی خود با این موزه گفت: من دانشجوی حقوق بین‌الملل هستم و با توجه به حوزه‌های مطالعاتی ام در این رشته، اشتراکات زیادی با منابع موزه صلح دارم. کشور ما بزرگترین قربانی سلاح‌های شیمیایی در دنیاست اما هنوز ابزار مناسبی برای بیان دغدغه‌های مردم آسیب‌دیده‌مان نیافته‌ایم.
نظر شما