به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، مراسم يادبود حميد فرزام عضو پيوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسي صبح امروز دوشنبه 27 خرداد با حضور جمعي از استادان زبان و ادب فارسي و اعضاي پيوسته فرهنگستان، چون غلامعلي حداد عادل، علي رواقي، محمدعلي موحد، مهدي محقق، اسماعيل سعادت، بدرالزمان قريب، فتحالله مجتبايي، محمدرضا پارسايار، سليم نيساري، احمد سميعي گيلاني، هوشنگ مردادي كرماني، محمد خوانساري، حسن حبيبي، علي اشرف صادقي، يدالله ثمره و بهاءالدين خرمشاهي در ساختمان حقاني فرهنگستان زبان و ادب فارسي برگزار شد.
در اين مراسم مهدي محقق به عنوان نخستين با بيان اين كه جان نيكان پس از مرگ به مبدا اعلي و غيب الغيوب ميپيوندد، گفت: نمونه بارز اين پاكان فرزام بود. فرزام منشا فيضهاي بسيار بود و شاگردان زيادي تربيت كرد كه همه از او به نيكي ياد ميكنند. او نمونه يك معلم صادق و سخت كوش محسوب ميشود.
رييس انجمن آثار و مفاخر فرهنگي به استادان فرزام اشاره كرد و يادآور شد: فرزام در دوران دانشجويي خود از وجود استاداني چون بديعالزمان فروزانفر، ملكالشعرا بهار، احمد بهمنيار و عبدالعظيم خان قريب استفاده بسيار كرد. به علاوه، او حافظه خوبي داشت و بارها از استادان خود پس از نيم قرن، نقل قولهاي دقيقي ميكرد. او هر چه آموخته بود در خاطر داشت.
وي با بيان اين كه انجمن استادان زبان و ادبيات فارسي در گذشته در باشگاه بانك سپه نشستهايي داشت، خاطرنشان كرد: در اين نشستها استادان بزرگي چون مدرس رضوي، مجتبي مينوي، علي اصغر حكمت، ذبيحالله صفا و سيدجعفر شهيدي حضور داشتند و فرزام برجستگي خود را در مباحث دستوري و ادبي در اين نشستها به خوبي نشان ميداد.
محقق با اشاره به اين كه فرزام بي دست و پا بود، يادآور شد: براي مثال انتشار مجموعه مقالات ايشان تنها با لطف آقاي حداد عادل و نظارت من ممكن شد. در حالي كه اين مجموعه مقالات، حاوي نكات بسيار خوبي است. بعدها فرزام به من گفت كه اگر شما به فكر نبوديد، اين كتاب چاپ نميشد.
وي ادامه داد: وقتي كه مجلس بزرگداشت ايشان هم در فرهنگستان زبان و ادب فارسي برپا شد، به من گفتند كه تو خريدار بازار بيرونقي!، و از بازار بي رونق، خودش را منظور داشت. او به راستي سپاسدار بود و عالم.
محقق گفت: علم و دانش نه با مدح مادحين و نه با تنقيص ناقصين بالا و پايين نميشود. علم شرافت ذاتي دارد. اما اهل علم مهجور و غريبند، چنانچه فرزام مصداق اين بيت ابوالعلاي معري بود كه "صاحبان فضل در وطنشان هم غريبند".
وي در پايان به علاقه فرزام به زادگاهش در كرمان اشاره كرد و اظهار داشت: او با غيرت و تعصب از زادگاه خود سخن ميگفت و اين خصوصيت را تا پايان عمر با خود نگاه داشت.
دوشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۸۷ - ۱۴:۵۰
نظر شما