امیرسرتیپ پوردستان، فرمانده نیروی زمینی ارتش گفت: کتاب «پایی که جاماند» را در دست مطالعه دارم.
کتاب «پایی که جا ماند» ، نوشته سید ناصر حسینیپور و روایت او از سالهای اسارتش در زندانهای عراق است. وی جزئیات وقایع از زمان اسارت تا شرح مکالمهها و مجادلهها و حتی دیوار نوشتههای زندان را در کاغذهای کوچکی نوشت و در عصای خود جاسازی کرد و به ایران آورد. بیان اعترافهای سربازان عراقی درباره جنگ و ناحق بودنشان نیز در یادداشتهای کتاب آمده است.
این کتاب حاصل خاطرات 808 روز اسارت نویسنده از زندانهای مخفی عراق است که از 3 تیر 1367 تا 22 شهریور 1369 را روایت میکند. «پایی که جا ماند» ۱۵ فصل دارد و پایان کتاب به اسناد و عکسها و فهرست اعلام اختصاص یافته است.
در بخشهایی از این کتاب میخوانیم: « نگهبان زندان با گاز انبر مقداری از محاسنش را کنده بود… اما وقتی حرف میزد عراقیها را تا استخوان میسوزاند. پاسدار بود و حاضر نبود تحت هیچ شرایطی پاسدار بودنش را به خاطر مصلحت کتمان کند. معاون زندان که ستوان یکم بود به او گفت: انت حرس الخمینی؟ احمد سعیدی در جوابش گفت: بله من پاسدار خمینیام! ستوان که حرفهایش را فاضل ترجمه میکرد، گفت: هنوز هم با این وضعیتی که داری به خمینی پایبندی؟ در جواب ستوان گفت: هر کس رهبر خودشو دوست داره. یعنی شما میخواید بگید صدام رو دوست ندارید، اسارت عقیده رو عوض نمیکنه، عقیده رو محکم میکنه!»
چاپ چهل و چهارم «پایی که جا ماند» را انتشارات سوره مهر با شمارگان یکهزار نسخه، 808 صفحه، در قطع رقعی به بهای 319 هزار ریال روانه بازار نشر کرده است.
نظر شما