به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «از انقلاب دوم آمریکا تا ریاست جمهوری کلینتون و اوباما» اثر جک بارنز با ترجمه افشین صدرایی به بررسی تحولات سیاسی و اجتماعی یک قرن اخیر این کشور پرداخته است.
اسنادی برای شناخت عملکرد سیاسی یک رئیس‌جمهوری
کتاب شامل مطالبی با این عناوین «روایت نقش پیش‌قراولی سیاهان در مبارزات کارگران و کشاورزان»، «بازسازی رادیکال: دستآوردهایش و عواقب شکست‌اش»، «رابرات اف ویلیامز، انقلاب کوبا، و دفاع از خود، در مقابل خشونت نژادپرستانه» و «شایسته‌سالاری جهان وطنی و ساختار طبقاتی در حال تغییر ملت سیاه» به اضافه «واژه‌نامه» و فهرست اعلام و موضوعات تنظیم شده است.
پشت جلد کتاب گزیده‌ای از هسته اصلی کتاب را منعکس کرده که در این متن آمده است: «به رغم آن‌چه اغلب در رسانه‌های سرمایه‌داری و جاهای دیگر گفته شده، انتخاب باراک اوباما به عنوان رییس جمهور، اثبات وجود این قشر اجتماعی در میان آفرو - آمریکن‌ها نیست. بلکه انتخاب اوباما بیانگر پدیده متفاوتی در تحول روابط طبقاتی در ایلات متحده است. او «یک پدیده سیاه» نیست.»
در یادداشت ناشر در معرفی کتاب می‌خوانیم: «آمار و ارقام و اسنادی که نویسنده ارایه می‌دهد، در خود ارزشمند هستند. و با در نظر گرفتن موقعیتی که ایالات متحده در سطح جهان دارد، این کتاب که از درون آن کشور و بر پایه ده‌ها سال تجربه نوشته شده، به باور این ناشر، ادای سهمی قابل مطالعه در راه شناخت آن کشور و فهم عملکرد سیاسی بالاترین مقام هیأت اجراییه‌اش، ریاست‌جمهوری است.» (ص 14)
تعبیر مارکس از مبارزات احزاب کارگری در ایلات متحده آمریکا
مترجم درباره نویسنده کتاب که یک فعال سیاسی کارگری است، می‌نویسد: «جک بارنز دبیر سراسری حزب کارگران سوسیالیست است. از سال 1963 عضو کمیته سراسری و از سال 1969 یکی از مسئولین سراسری این حزب بوده است. او همچنین عضو هیأت تحریریه مجله نیو اینترنشنال است. از اواسط دهه 1970 جک بارنز در حزب کارگران سوسیالیست و با همیاری دیگران در سطح بین‌المللی جریانی را رهبری کرده که می‌کوشد تا احزاب کمونیستی ساخته شوند که اکثریت قاطع کادرها و رهبرانشان کارگران صنعتی و فعالین اتحادیه‌های کارگری باشند و عملا در فعالیت‌های گسترده سیاسی‌یی شرکت کنند که مسیرش کسب قدرت توسط کارگران و خاتمه‌ی دیکتاتوری سرمایه است. این مشی سیاسی، در راستای ساختن احزابی که هم در پروگرام و هم در ترکیب‌شان پرولتری باشند، در مقاله‌های متعدد و مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها و نوشته‌های بارنز تشریح شده که نام برخی از آن‌ها در فهرست آثارش در اول این کتاب آمده است.» (ص 16)
در بخشی از کتاب با عنوان «بازسازی رادیکال: دستآوردهایش و عواقب شکست‌اش» نوشته جک بارنز آمده است: «در سال 1877 مارکس احتمال می‌داد که اعتصاب سراسری گسترده، که در آن سال کارگران راه‌آهن جرقه‌ی آن را زدند، حتی اگر موفق نمی‌شد، امکان داشت که اذهان استثمارشدگان را نسبت به عواقب مرگبار وابستگی سیاسی به کارفرمایان و زمینداران روشن کند. در چنین حالتی ممکن بود شرایطی ایجاد شود که پیش‌قراولان طبقه کارگر ایالات متحده بتوانند رهبری لازم را برای کشاورزان و بردگان آزاد شده عرضه کنند. مارکس در این باره به انگلس می‌نویسد که «این نخستین انفجار علیه الیگارشی (اشرافیت) منتصب به سرمایه، که از زمان جنگ داخلی تاکنون به وقوع پیوسته، البته سرکوب خواهد شد. اما، به خوبی می‌تواند نقطه‌ی شروعی برای تشکیل یک حزب کار در ایالات متحده باشد» (ص 35)
در نوشته‌ای با عنوان «جیم کرو، پرچم نبرد کنفدراسی، و مبارزه برای زمین» می‌خوانیم: «کارگران کمونیست باید تاریخ مبارزات کنونی کشاورزانی را که سیاهپوست هستند، جدی بگیرند. ما باید جایگاه این مبارزات را به درستی تشخیص دهیم و بدانیم که پیشینه این مبارزات به جنگ داخلی و باسازی رادیکال برمی‌گردد(انقلاب دوم آمریکا) و از اوضاع مرتجعانه‌ای مطلع باشیم که بعد از آن دوران به مدت ده‌ها سال روستاها، شهرستان‌ها و شهرها را در سراسر جنوب در برگرفت.» (ص 38)
تقدیس طنزآمیز ویلیام جفرسون کلینتون
نویسنده در مطلب «رابرت اف ویلیامز، انقلاب کوبا، و دفاع از خود در مقابل خشونت نژادپرستانه» می‌نویسد: «اقدامات کارگران و کشاورزان کوبایی در جهت پیشبرد انقلاب سوسیالیستی‌شان و افزایش تهاجم ایالات متحده در واکنش به دست‌آوردهای انقلاب، درس‌هایی بود که نگرش ما را نسبت به نبرد برای احقاق حقوق سیاهان در ایالات متحده متحول کرد. مبارزات پرولتری توده‌ها در ایالات متحده نیروهای قدرتمند و باکفایتی هستند که قادرند دگردیسی اجتماعی را به گونه‌ای انقلابی پیش ببرند؛ همان‌گونه که مردم کوبا پیش می‌بردند.» (ص 63)
«شایسته‌سالاری جهان وطنی و ساختار طبقاتی در حال تغییر ملیت سیاه» در صفحاتی از کتاب نشان از تغییر برخی نگرش‌های سیاهپوستان کنگره آمریکا دارد. در این رابطه درباره تفاوت کلینتون با اوباما می‌خوانیم: «تقدیس طنزآمیز ویلیام جفرسون کلینتون با لقب «اولین رییس جمهور سیاه» ایالات متحده در مراسم شام فراکسیون نمایندگان سیاه کنگره در سپتامبر 2001، چیزی فراتر از خوشمزگی‌های پس از صرف نوشابه بود. این جریان، نمادی از تثبیت قوام گرفتن یک قشر بورژوا شده آفرو ـ آمریکن بود که خود محصول جانبی لایه‌لایه‌شدنِ طبقاتی جمعیت سیاهان است و نشانی از این‌که پیروزی‌های جنبش حقوق سیاهان در دهه‌های 1950 و 1960 چگونه در مسیر انحرافی غیرقابل اجتناب سرمایه‌داری قرار گرفته‌اند.» (ص 67)
نویسنده به مبارزات سیاسی سیاهان برای دستیابی به حقوق خود در آمریکا اشاره کرده و آورده است: «یکی از مهمترین دست‌آوردهای مبارزه‌ی توده‌ای تحت رهبری پرولتری برای حقوق سیاهان در دهه 1950 و 1960، بسط گسترده دستمزد اجتماعی بود که خود محصول جانبی نبردهای طبقه ـ کارگری دهه 1930 برای ساختن اتحادیه‌های صنعتی بود. یکی از نتایج جنبشی که جیم کرو را به زیر کشید و قیام‌های شهری که کشور و اعتماد طبقه‌ی حاکم را زیر و رو کرد، خدمات درمان و کمک‌درمانی بود که در سال 1965 کسب شد. و در سال 1972 ـ سی و پنج سال بعد از مصوبه‌ی خدمات تأمین اجتماعی ـ طرح تامین کمک هزینه برای نابینایان، معلولان و سالمندان برقرار شد.» (ص 108)
کتاب «از انقلاب دوم آمریکا تا ریاست جمهوری کلینتون و اوباما» اثر جک بارنز با ترجمه افشین صدرایی در 118 صفحه، شمارگان یک‌هزار نسخه و به بهای 8 هزار تومان از سوی نشر طلایه پرسو منتشر شده است.
شنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۱
نظر شما