معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم، اظهار کرد: ایران و افغانستان، دو شاخه یک ریشهاند و در ازای تاریخ یک روح در دو بدن هستند. وقتی که انسان در کوچههای هرات، بلخ و غزنه قدم میزند همان خاطرات نیشابور تداعی میشود.
صالحی عنوان کرد: ایران و افغانستان شاخههایی از یک ریشه هستند و زبان و فرهنگ و دین و غم مشترک، این دو کشور را به هم پیوند داده است.
وی ادامه داد: اتفاقاتی که در افغانستان گذشت، باعث شد ایران و افغانستان به یکدیگر نزدیک شوند. حضور افغانستانیها در ایران این گستره تعامل را افزون کرد. ما با هم زندگی کردیم و خاطرات مشترک داریم. در دوران دفاع مقدس، هزاران شهید افغانستانی در جبهههای ایران حضور داشتند. خشتها بر هم گذاشتیم و بناها ساختیم.
معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: شعر بهعنوان زبان مانای بشریت در طول تاریخ ایران و افغانستان یک ارتباط جدی بوده و امروز این حلقه مشترک مستحکمتر شده است.
صالحی با بیان اینکه اگر فجر شعر با فردوسیها و سناییها آغاز شد، برآمدن این فجر با برگزاری این محافل عمیقتر شده است، عنوان کرد: در دو سال اخیر این توجه که ایران و افغانستان تنها تاریخ مشترک ندارند بلکه زندگی مشترک دارند، در فضای ایران جدیتر شد. با همین نگاه، افغانستان در نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران مهمان ویژه شد. علاوه بر آن محافل شعر با افغانستان برگزار میشود.
شعر فارسی مرزهای سیاسی را به رسمیت نمیشناسد
در بخش دیگر این مراسم، مهدی قزلی، مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان و دبیر اجرایی دهمین جشنواره بینالمللی شعر فجر با بیان اینکه در ایران، میان اشعار ایرانی و افغانستانی تفاوت و تمایزی وجود ندارد، اظهار کرد: خوشبختانه در شعر افغانستان شور بیشتری مشاهده میشود. امیدواریم این شور، هرچه باشکوهتر شود.
وی ضمن تأکید بر این نکته که شعر فارسی مرزهای سیاسی را به رسمیت نمیشناسد، اظهار کرد: امیدواریم در سالهای آینده در بخش رقابتی جشنواره بینالمللی شعر فجر حتماً شعر افغانستان نیز وجود داشته باشد، چراکه شعر افغانستان، کار زبان فارسی را پیش میبرد.
اسماعیل امینی، دبیر علمی دهمین جشنواره بینالمللی شعر فجر در بخش دیگر این مراسم، عنوان کرد: شعری که من به آن علاقهمندم، شعری است که با اندیشه و زندگی سر و کار دارد و این، در شعر افغانستان دیده میشود. ایران و افغانستان و تاجیکستان کشورهای بیمرز شعر فارسی و افغانستان هستند.
در اشعار افغانستان، نور امید دیده نمیشود
بخش دیگر این مراسم به سخنرانی دکتر محمد سرور مولایی، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و از مفاخر علمی و ادبی کشور افغانستان و ایران اختصاص یافت. وی بیان کرد: در جمهوری اسلامی ایران برای شاعران مهاجر، فرصتی فراهم شد تا گرد هم جمع شوند و اشعار خود را نقد کنند و در مسابقات شعر شرکت کنند و جایزه بگیرند. اما متأسفانه شعر مهاجرت فقط با نوعی شکوه و گلایه همراه است و به همین دلیل بیان جامع جهانی پیدا نکرده است. بنابراین از شاعران مهاجر میخواهم به دنبال چیزی باشند که ماندگار است.
سرور مولایی با بیان اینکه ساختن افغانستان جز به دست خودِ افغانستانیها اتفاق نمیافتد، بیان کرد: متأسفانه بسیاری از شاعران افغانستانی با وجود اهمیتی که این موضوع دارد، به آن نپرداختهاند. معتقدم در آثار و اشعار افغانستانی نور امید دیده نمیشود. یأس و ناامیدی باید علتجویی شود.
وی اظهار کرد: آشنا نبودن شاعر مهاجر با جایگاه والای فرهنگی افغانستان، باعث بروز اینهمه ضعف در اشعار افغانستان شده است.
زبان فارسی از انرژی جهانیشدن برخوردار است
محمد سرور رجایی، دبیر محفل ری، در این مراسم با بیان اینکه زبان فارسی این انرژی را دارد که جهانی شود، اظهار کرد: اگر ایران، افغانستان و تاجیکستان دست به دست هم دهند میتوانند زبان پارسی را به جایگاه اصلی و تمدنیِ خود برسانند و شهره جهانیانش سازند.
وی ادامه داد: افغانستان با تمام ناامنیهایش بازهم بخشی از هویت و وطن ماست. زمانی دوباره بهدست ما برمیگردد که نویسندگان، هنرمندان و شاعران و مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران دست نیاز ما را بگیرند.
در این مراسم، سیدعباس صالحی و مهدی قزلی از محمدحسین جعفریان، مدیر بخش ادبیات مقاومت حوزه هنری به پاس زحمات چندین ساله وی، با اهدای لوح سپاس، قدردانی کردند. همچنین در این مراسم، شاعران ایرانی و افغانستانی به شعرخوانی پرداختند.
نظر شما