به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) همایش بین‌المللی «گفتمان اسلام سیاسی حضرت امام خمینی(ره) و جهان معاصر» با رونمایی از پنج جلد کتاب چکیده مقاله‌های همایش، مجموعه دوجلدی مقالات همایش، خاطرات حجت‌الاسلام محمد جواد حجتی کرمانی و خاطرات حجت‌الاسلام عبدالکریم بی‌آزار شیرازی و همچنین با ارایه مقاله‌های سیدرضا شاکری، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی جهاد دانشگاهی، حجت‌‌الاسلام صادق مرادی، عضو هیأت علمی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، غلامحسین مقیمی، استادیار جامعه المصطفی العالمی و حسین مستوفی، مدیرگروه معارف موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی چهارشنبه (12 خرداد) در کتابخانه ملی برگزار شد.
 
مرادی با ارایه مقاله «ولایت فقیه در اندیشه امام خمینی (ره)» گفت: در مورد نظریه سیاسی بنیانگذار انقلاب اسلامی توجه به این نکته ضروری است که وی با به وجود آمدن شرایط لازم (بعد از سال 1348) پارادایم جدیدی را مطرح کرد و براین اساس بنیان سلطنت را از اساس رد کرد و نظام آلترناتیو حکومت را در عصر غیبت، ولایت فقیه عنوان کرد و بر این اساس در اندیشه سیاسی ایشان این نوع از حکومت با عنوان مطلوب‌ترین و بهترین حکومت در عصر غیبت مطرح شد.
 
شاکری در مقاله «مبانی عرفانی و فلسفی اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)» گفت: بسیاری از مفاهیمی که در درس‌های عرفانی و آثار شاه‌آبادی وجود داشت بعدها امام خمینی (ره) نیز در آثار خود به آن‌ها پرداخت و تفصیل داد. این مفاهیم با توجه به زمینه‌های ایدئولوژی جامعه ایران در دهه 40 و 50 ابعاد جدیدی پیدا کرد.
 
برای مثال اگر آیت‌الله شاه‌آبادی از تالیف قلوب، تامین سرحدات و یا حقوق اجتماع مسلمانان و اخوات می‌گفت، همین کلمات در اندیشه امام خمینی به مفاهیم بنیادین اندیشه سیاسی مانند؛ استقلال، آزادی، حق و سرنوشت مردم و مشارکت سیاسی تعبیر شد و منظومه آرای سیاسی او را رقم زد. البته چنین نیست که امام تنها محصور به اندیشه شاه‌آبادی باشد. ایشان در روزهای مبارزه و رهبری سیاسی به مفاهیم بنیادی جدید سیاسی مانند دولت، مصلحت و قانون و حقوق انسان و سرنوشت پرداخت و به بیان متناسب از آنها در پرتو شرایط سیاسی جدید رسید.
 
مستوفی در مقاله‌ای با عنوان «اخلاق و سیاست در گفتمان اسلام سیاسی امام خمینی» بیان کرد: در بررسی مبانی معرفتی امام پیرامون جهان انسان معلوم شد که اخلاق و سیاست در افعال انسان از نگاه اسلام جدایی ناپذیر است و سیاست اسلامی برپایه ارزش‌های اخلاقی والای انسانی قرار داده شده است. این حقیقت نشان می‌دهد که بدون تهذیب نفس و آراسته شدن مسئولان، جامعه و اخلاق نمی‌توان سیاست اسلامی و اسلام سیاسی را در جامعه تحقق داد بنابراین برای تحقق آن گریزی از رویکرد و اخلاق و انسانیت وجود ندارد و با نهادینه کردن اخلاق است که می‌توان بقا و استمرار نظام جمهوری اسلامی را تضمین کرد.
 
مقیمی نیز با ارائه مقاله «نظریه دوفطرتی امام خمینی و ملزومات سیاسی آن» را ارایه کرد و گفت: پرسش اصلی این است که مبانی انسان‌شناسی اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) چیست؟ تفسیر ایشان از انسان چه تاثیری بر تلقی «دوساحتی امر سیاسی» ایشان داشته است؟ تلاش می‌کنم با روش تحلیل محتوا آرای انسان‌شناسی امام خمینی(ره) را بازخوانی کرده و لوازم منطقی آن را در مورد مباحث اجتماعی و سیاسی نشان دهم. در حاشیه پرسش اصلی مذکور، پرسش‌های فرعی ذیل نیز قابل طرح است که سعی می‌شود به آنها نیز پاسخ داده شود. پرسش‌هایی از قبیل اینکه آیا انسان آزاد است یا تحت جبر ساختارهای اجتماعی، تاریخی و اقتصادی است. آیا اساسا سرشت انسان لااقتضاء است و هیچ اصول موضوعه و پیشینه‌ای در سرشت او نهاده نشده و همه چیز با تربیت پسینی و در درون جامعه و سیاست ساخته می‌شود.