به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، «لیسا مک‌اینرنی» نویسنده ایرلندی درست دو هفته پس از دریافت جایزه «بیلیز» بار دیگر و در یک جایزه دیگر تحسین داوران را برانگیخت و برنده جایزه 10 هزار پوندی «دزموند الیوت» شد.

جایزه دزموند الیوت که از معتبرترین جوایز ادبی برای تجلیل از نویسندگان نوقلم است، در سال‌های اخیر موفق شده استعدادهای نویسندگی بریتانیا و ایرلند را کشف کند و این سومین باری است که زنان در آن از جلوه بیشتری برخوردارند. این جایزه برای تجلیل از آثار نخست یک نویسنده شکل گرفته است.

رمان این نویسنده 34 ساله داستان بازگشت مادر به یک پسر خلافکار است. این جایزه که به اسم ناشر درگذشته «دزموند الیوت» نامیده شده است به بهترین کتاب اول یک نویسنده در آن سال اعطا می‌شود. «مک‌اینرنی» در این رقابت نویسندگانی چون «خانم انگلز» نوشته «گوین مک‌کارا» و «خانه‌ای در پایان دنیا» نوشته «جولیا روچستر» را از دور رقابت کنار زد.

«این پیرز» نویسنده که ریاست هیات داوران این جایزه را به عهده داشت «مک‌اینرنی» را نویسنده بزرگ نسل جدید خواند و او را داستان‌نویسی دانست که هیجان در کل داستانش جریان دارد.

وی در ادامه می‌گوید: «این کتاب بسیار عجیب و پیچیده است. در عین حال طنز جذابی در آن وجود دارد. نکته مهم حضور شخصیت‌هایی است که نویسنده به خوبی آنها را کنترل کرده است و در پایان غیرمنتظره و بی‌نقص خود همه را شگفت‌زده می‌کند.»

«کیتی گِست»، یکی دیگر از داوران این جایزه و ویراستار پیشین مجله «ایندیپندنت» با «این پیرز» موافق است: «داستان بسیار جدید و متفاوت بود، تازه و جذاب. ذهن همه ما را درگیر کرد و شبیه داستان‌هایی که تاکنون خوانده‌ایم نیست. احساس ما این است که این زن در آینده تبدیل به یک قهرمان خواهد شد.»

برنده شدن خانم «مک‌اینرنی» در دو جایزه «بیلیز» و «دزموند الیوت» در یک فاصله‌ کوتاه همگان را باد هم‌وطن او «ایمیر مک‌براید» می‌اندازد که دو سال پیش این دو جایزه را در یک سال به دست آورد. این جایزه پیش از این به نویسندگانی چون «علی شاو»، «راس باربر»، و «نیکیتا لالوانی» رسیده بود.

رئیس هیات داوران این جایزه پس از اعلام کردن نام برنده امسال از ناشران خواست از نویسندگان جدید و ویراستاران آنان حمایت کنند. وی در این باره می‌گوید: «نباید از یاد ببریم که ویراستاران  و نویسندگان با هم کار می‌کنند و بدون کمک یکدیگر نوشته خوبی به دست خواننده نمی‌رسد. نویسنده برای رشد نیاز به زمان دارد اما یک ویراستار نیاز به تشویق دارد. رفتاری که جایزه «دزموند الیوت» نیز مشوق آن است.

خوشبختانه همه نویسندگانی که در فهرست کوتاه جایزه «دزموند الیوت» قرار گرفته‌اند از این حمایت برخوردار خواهند بود زیرا استعداد خود را با آثارشان به رخ کشیده‌اند و اذعان کردند که در آینده توان انجام کارهای بزرگ‌تری نیز دارند.»