کتاب « لیوتار و ناانسان» از مجموعه مواجهات پستمدرن نشر مهرگان خرد، به کتابفروشیها آمد.
«مرگ جهان»، «زیستن با ناانسان، مرگ انسانگرایی؟»، «ظهور ناانسانگرایی»، «مقاومت در برابر ناانسانگرایی؛ ژان فرانسوا لیوتار»، «تکریم ناانسان: دانا هاروی»، «ناانسانگرایی و اینترنت: سیدی پلَنت»، «ناانسان بهمثابه روایت: ویلیام گیبسون»، «انسانگرایی، پساانسانگرایی و ناانسانگرایی»، «مفاهیم کلیدی»، «یادداشتها»، «کتابشناسی» و «کتابشناسی لیوتار» بخشهای مختلف کتاب «لیوتار و ناانسان» را تشکیل میدهند.
متفکران پستمدرن (بهویژه لیوتار و بودریار) مجذوب ایدههایی همچون پایان تاریخ و امر آخرالزمان شدهاند. شاید در نگاه اول، این موضوع عجیب و حتی مضحک جلوه کند، اما این مکتب، واجد نوعی لحن آخرالزمانی است و جنبشی است که ادعای درهم شکستن شیوههای کهن انجام امور را ترویج میکند؛ بنابراین پستمدرنیسم در سویههای متنوعی با امر آخرالزمان پیوند یافته و به قول «دریدا» ما شاهد نوعی لحن آخرالزمانی در جزئیات فلسفه متأخر هستیم.
در این کتاب «استوارت سیم» با تکیه بر «ناانسان» به بررسی نظرات لیوتار میپردازد. سیم، در واکاوی دقیق این امر موفق بوده و کتاب خوشخوان و جذابی را فراهم نموده است.
در بخش «مرگ انسانگرایی؟» در صفحه 18 این کتاب میخوانیم: «انسانگرایی ممکن است از آن دسته رخدادهایی مانند مادر بودن و صلح جهانی دیده شود که احتمالاً هیچکس نمیتواند مخالفتی با آن داشته باشد، اگر مخالفتی هم بکنند، شمایل شِکَنانه تصور میشود. چطور ممکن است کسی طرفدار پیشبرد غایت نوع انسان و مشخصاً، فراهم ساختن زمینهای برای ابزار وجود و شکوفایی فردی نباشد؟ ولی اگر بنا باشد پساساختارگرایی و پستمدرنیسم را باور کنیم، اکنون در جهان پساانسانی زندگی میکنیم.»
چاپ نخست کتاب « لیوتار و ناانسان» نوشته استوارت سیم با ترجمه محسن محمودی، با شمارگان یکهزار نسخه در 78 صفحه، به بهای هفت هزار تومان از سوی نشر مهرگان خرد، منتشر شده است.
نظر شما