به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، زبان‌های ایرانی به گروهی از زبان‌ها و گویش‌ها گفته می‌شود که از نظر ویژگی‌های زبانی وجوه مشترک دارند. در این نام‌گذاری معیارهای زبان‌شناختی مورد نظر است و نه مرزهای جغرافیایی و سیاسی کنونی ایران. زبان‌های ایرانی خود جزو خانواده بزرگ‌تری از زبان‌ها هستند که اصطلاحاً به هندواروپایی معروف است. سرچشمه واحدی که تمام زبان‌های ایرانی از آن منشعب می‌شود که به طور قراردادی، «ایرانی آغازین» یا «ایرانی باستان» نامیده می‌شود.
این زبان پایه و مایه وحدت تاریخی زبان‌های ایرانی به شمار می‌رود و تمام زبان‌های ایرانی در جریان تطور این زبان اصلی و مشترک پدید آمده‌اند. در مجموع، جریان تطور زبان ایرانی آغازین و به وجود آمدن خانواده زبان‌های ایرانی را از این زبان می‌توان در سه دوره باستان و میانه و نو بررسی کرد.
این کتاب در چهار فصل با نام‌های «خُتَن در دوران باستان و در دوران اسلامی»، «زبان خُتَنی»، «دستور زبان خُتَنی» و «متون و ادبیات خُتَنی» نگارش شده است. در مجموعه حاضر کوشش بر آن بوده است که دیدی کلی درباره ختن و تاریخ آن، از دوران باستان تا معاصر، به دست داده شود و کلیاتی در باب زبان ایرانی ختنی و ادبیات بسیار غنی آن و همچنین مهم‌ترین منابع این حوزه ارائه شود.
مجید طامه در سال 1358 در تهران به دنیا آمد. در رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشگاه تهران دکتری گرفت و اکنون پژوهشگر فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. او در حوزه فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران تحقیق و تدریس می‌کند و دارای مقالات و ترجمه‌هایی در این حوزه است که از میان آن می‌توان به «مقالاتی چند درباره اوستا» و «روابط تجاری ایران و هند در دوران باستان واَپستاک» اشاره کرد.
کتاب «خُتَن و زبان خُتَنی» اثر دکتر مجید طامه در 130 صفحه، شمارگان یک‌هزار نسخه و به‌بهای 10 هزار تومان از سوی دفتر پژوهش‌های فرهنگی منتشر شده است.
سه‌شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۱
نظر شما