به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این اثر در هفت فصل « نظریه چیست؟»، « موضع‌گیری در برابر دانش»، « تجزیه و تحلیل فرم، نماد و نشانه»، « هنر و بافتار»،‌«روان‌کاوی و ادراک هنر»،« رویه‌های نظری»،« استفاده‌ی عملی از نظریه‌ها » به قیمت  بیست و سه هزارتومان  عرضه شد.
 
به گفته نویسنده اثر این کتاب براساس کتاب روش‌های و نظریه‌های تاریخ هنر تألیف آن آلیوا شکل گرفته است، کتابی که یکی از بهترین و کارآمدترین الگوهای طرح و بررسی نظریه‌ها در تاریخ هنر و روش‌های نگارش متون در این رشته را ارایه می‌کند. ترجمه‌ی فارسی این کتاب را سال‌ها پیش انجام داده بودم، ولی به دلایلی از انتشار آن منصرف شدم. یکی از عمده‌ترین دلایل آن، نیاز به تجربه‌ی عملی با این کتاب در بافتار آموزشی ایران و اطیمنان از کارآمدی که در عمل و نیز سبب مشکلات و کمبودهای احتمالی آن بود. پس از سال‌ها آموزش این رشته، عمدتاً در ایران و بریتانیا، برخی از کمبودهای احتمالی آن بود. پس از سال‌ها آموزش این رشته، عمدتاً در ایران و بریتانیا، برخی از کمبودها و نیاز به بازبینی کتاب، به‌ویژه برای خواننده‌ی ایرانی، آشکار شد.

نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب آورده است: «در کتاب حاضر به این که در اساس به بسیاری از تقسیم‌بندی‌های کتاب فوق پای‌بند بوده‌ام، کوشیده‌ام علاوه بر تغییراتی که در برخی عناوین، تقسیم بندی و چارچوب‌بندی فصول اعمال شده است، در مواردی که توضیحات بیشتر و بسط مفاهمی و عناوین ضرورت داشته، با استفاده از سایر منابع آن کمبودها مرتفع شوند. در بخش‌هایی هم که با توجه به ویژگی‌های بافتاری ایران ضرورتی برای طرح برخی موضوعات ناملموس و غیرضروری نبوده، از پرداختن به آن‌ها صرف‌نظر شده است. علاوه‌براین، برای درک بهتر و ملموس شدن مفاهیم، در بیشتر موارد آثار بررسی شده‌ی هنری از نمونه‌های جایگزین، ترجیحاً ایرانی، برگزیده شده‌اند. پرسش اساسی که این کتاب در پی پاسخگویی به آن است، این است که چگونه ممکن است برخی نظریه‌ها مانند نشانه‌شناسی، شمایل‌نگاری، مارکسیسم، پسااستعماری، فمینیسم یا نظریه‌های روان‌کاوی برای توسعه‌ی یک متن تاریخ هنر به ما یاری رساندند. هر بخش، ارتباط‌های چندگانه‌ای با بخش‌های دیگر و نیز با منابع موردنظر و مربوط در خارج از کتاب دارد. با‌این‌حال قصد این کتاب ارایه‌ی نمایی دایرة‌المعارف‌گونه از نظریه‌های مختلف یا طرح جامع مباحث نیست. در واقع از جهتی می‌توان از آن به‌عنوان منبعی بهره جست که از مراجعه به چندین کتاب و مرجع جلوگیری می‌کند. »