به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) قوانین مطرح شده در قرآن به‌ویژه در حوزه حقوق کیفری، همواره مورد شبهه و پرسش قرار داشته و در عصر حاضر نیز این مساله شدت یافته است. کتاب «حقوق کیفری در قرآن؛ بررسی و نقد شبهات» تالیف سعید داودی، استادیار گروه مطالعات قرآن و حدیث پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در قالب چهار فصل با عنوان‌های «کلیات»، «جرم‌انگاری»، «مجازات‌ها» و «شیوه اجرای مجازات» به دنبال تبیین صحیح حقوق کیفری قرآن در بخش جرم‌انگاری‌ها و مجازات‌ها و پاسخ روشن به شبهات در این‌باره است.
 
در بخشی از مقدمه کتاب آمده است: «یکی از شاخه‌های حقوق، حقوق کیفری است که برگرفته از کتاب و سنت و آموزه‌های اسلامی است. در عصر حاضر که حقوق کیفری یا به تعبیر دیگر حقوق جزا، جایگاه ویژه‌ای در مراکز تحقیقی و دانشگاهی و در مراکز قانون‌گذاری کشورها دارد و حتی در ابعاد بین‌المللی به آن توجه می‌شود، حقوق کیفری اسلام نیز در کانون توجهات قرار گرفته و گاه با انتقادات تند مواجه شده، ناکارآمد و غیرانسانی دانسته شده است؛ به‌ویژه پس از طرح جهانی حقوق بشر و منشور ملل متحد و گزارش‌های سالیانه سازمان حقوق بشر از دیگر کشورها، فشارها بر کشورهایی که حقوق کیفری خود را برمبنای اسلام قرار داده‌اند، هرساله بیشتر می‌شود و در پی آن شبهاتی نیز در مراکز علمی و تحقیقاتی درباره حقوق کیفری قرآن به‌صورت گسترده مطرح شده است تا آنجا که برخی مسلمانان نیز تحت‌تاثیر قرار گرفته و محترمانه آن قوانین را زمانمند می‌دانند؛ بدین‌معنی که این قوانین در عصر حاضر، خشن و تنفرآمیز است و نفرت جامعه جهانی را در پی دارد؛ از این‌رو معتقدند باید از کیفرهای جایگزین بهره برد. گستردگی این شبهات و طرح رسانه‌ای آن به شیوه‌های گوناگون و تلاش برای تغییر قوانین آن در کشورهای اسلامی، ضرورت پاسخگویی به این شبهات را آشکار می‌کند.»
 
«شرب خمر» یکی از موضوعاتی است که در این کتاب از منظر قرآن و سنت و فقه و موارد حقوقی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در صفحه 221 در این‌باره می‌خوانیم: «قرآن کریم، شرب خمر را جرم دانسته و در روایات (حر عاملی؛ وسائل‌الشیعه؛ ج28، ص 220-223) و فقه اسلامی (محقق حلی؛ شرائع‌الاسلام؛ ج4، ص 156/ محمدحسن نجفی؛ جواهرالکلام؛ ج41، ص 457) برای شارب خمر، هشتاد تازیانه حد مقرر شده است. صاحب جواهر بر این کیفر، ادعای عدم خلاف، بلکه ادعای اجماع کرده است. فقهای امامیه معتقدند خمر نه تنها در شریعت اسلام، بلکه در همه شرایع الهی حرام بوده و هرگز در هیچ شریعتی مجاز نبوده است (فاضل مقداد؛ کنزالعرفان؛ ج2، ص304/ سید عبدالاغلی سبزواری؛ مواهب‌الرحمان؛ ج8، ص 240). از امام رضا (ع)  نیز نقل شده است که فرمود: «خداوند هیچ پیامبری را نفرستاد جز آنکه خمر را حرام کرد»... بنابراین، آنچه در عهدین از جواز شرب خمر آمده است، از نظر ما صحت ندارد. سید مرتضی تصریح می‌کند که مطابق اعتقاد امامیه، خمر از سوی همه انبیا و در همه کتاب‌هایی که از سوی خدا نازل شده است، حرام شمرده شده و تحریم آن چیز تازه‌ای نبوده است، بنابراین نسبت حلیت خمر که یهود و نصارا به انبیای خود داده‌اند، دروغی است که به پیامبران خود بسته‌اند. (سیدمرتضی؛ الانتصار؛ ص 421-422).»
 
نخستین چاپ کتاب «حقوق کیفری در قرآن؛ بررسی و نقد شبهات» در 448 صفحه با شمارگان 300 نسخه به بهای 35 هزار تومان منتشر شده است.