دومین مجموعه شعر الینا نریمان با عنوان «کمکم چروکهای صورتم را میشمارم» توسط انتشارات مروارید وارد بازار نشر شد.
این کتاب از سه دفتر به نامهای «حرفی افتاده بود از دهانم که نمیتوانستم نقاشیاش کنم»، «چیزی برای از دست دادن نداشت مرگ» و «غروب جا مانده بود ما برای همین زود پیر شدیم» تشکیل شده است که در دفتر اول 29 شعر، دفتر دوم 24 شعر و در دفتر سوم 31 شعر وجود دارد.
الینا نریمان در توضیح این اثر گفت: از همان سالهای نوجوانی که تنهایی عمیق کلمات، به مفهوم واقعی و جدی آن دچار شدم، همواره به این مطلب میاندیشیدم که مگر وظیفهی شاعر، به غیر از شناساندن درست جهان پیرامون انسان و توصیف و تقسیم به هنگام آگاهی و عواطف او، چیز دیگری میتواند باشد؟!
وی ادامه داد: در نخستین مجموعهام سعی کردم حد فاصل تصور و تصویر را از بین ببرم و در کنار وجوه عاطفی شعر، دغدغهها و دچارزدگیهای انسان امروز را روایت کنم. انسانی که –به خواسته- بخش بزرگی از جهان شعری من است. حالا که نوبت به «کمکم چروکهای صورتم را میشمارم» رسیده است، باز هم همان اندوههای انسانی گریبان کلماتم را گرفتهاند. مگر انسان چیزی خارج از جهان پیرامونش میتواند باشد. جهانی که با مفاهیم عظیمی مثل رنج، تنهایی، تبعیض، خشونت و ... آغشته گشته است.
در یکی از شعرهای این کتاب میخوانیم:
«روى نيمكت نشستيم
و با وسواسى زياد
تنهايي مان را قيچى كرديم
وقتى پاييز لبهاى درختان را بوسيد
شهر پر شده بود از تنهايى»
دومین مجموعه شعر الینا نریمان با عنوان «کمکم چروکهای صورتم را میشمارم» در 118 صفحه، شمارگان 550 نسخه و بهبهای 11 هزار تومان توسط انتشارات مروارید راهی بازار نشر شد.
نظر شما