به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین- «جان اَشبری»، چهره مطرح شعر  قرن بیستم صبح روز سوم سپتامبر (دوازده شهریور‌ماه) درگذشت. شاعری که همیشه از او به عنوان یکی از نامزدهای دریافت جایزه نوبل شعر یاد می‌شد و جوایز مختلف ادبی را از آن خود کرده بود.
 
شاعران معدودی در طول زندگی به اوج  شهرت رسیدند. «اَشبری» اولین شاعر زنده‌ای بود کتابخانه ملی آمریکا مجلدی اختصاصی از اشعارش را منتشر کرد. مجموعه اشعار او تحت عنوان «پرتره‌ی خویش در آینه‌یی محدب» توانست سه جایزه مهم «پولیتزر»، جایزه «کتاب ملی آمریکا»، و همچنین جایزه منتقدین را برای او به ارمغان بیاورد. در سال 2011 نیز مدال آزادی ملی به او برای تغییر «دیدگاه انسان به شعر» تقدیم شد.
 
«اَشبری» در میان شاعران هم‌نسل خود به شجاعت و همچنین بازی با کلمات در شعر و ترکیب کلمات پرطمطراق رسمی و سخنان روزمره و استفاده آن در شعر معروف بود. مدیر گروه دپارتمان ادبیات دانشگاه «ییل» در سال 2008 در نیویورک‌تایمز درباره «اَشبری» نوشت: «هیچ انسانی در تاریخ شعر آمریکا در 50 سال گذشته درخشش او را نداشته است. اشعار او همیشه پر از شگفتی و لذت است و خواننده را به الگوهای زبانی خاص محدود نمی‌کند.»
 
 
«اَشبری» مترجم و منتقد باهوشی نیز بود و نقدهای هنری خود را در روزنامه‌هایی چون «نیویورک هرالد تریبیون»، مجله «نیویورک» و «نیوزویک»، و نقدهای شعرش را در «پارتیزان ریویو» به چاپ می‌رساند و چندین اثر از «آرتور ریمبائود»، «ریموند راسل»، و دیگر نویسندگان فرانسوی ترجمه کرده بود.
 
این شاعر آمریکایی سال‌ها به کار تدریس نیز مشغول بود و در دانشگاه‌هایی چون «هاروارد» و کالج‌های «بروکلین» و «بارد» تدریس می‌کرد. او تا دهه ۱۹۵۰ بیش از ۳۰ کتاب منتشر کرده بود که شامل مجموعه شعر، ترجمه و یک رمان می‌شد. اکنون بیش از ۲۰ مجموعه شعر از «جان اَشبری» به یادگار مانده است.
 
مجموعه شعر «پرتره‌ی خویش در آینه‌یی محدبِ» این شاعر 15 سال پیش در ایران توسط «حمید فرازنده» و انتشارات «نشر خورشید» وارد بازار کتاب شد.