به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، سال‌هاي سرايش شاهنامه در دهه‌هاي پاياني قرن چهارم و اوايل قرن پنجم، معاصر با دوره‌اي مهم در تاريخ حکمت و فلسفه ايراني - اسلامي است. دوره‌اي که فارابي به عنوان بزرگ‌ترين فيلسوف اسلامي، فلسفه اسلامي را بنيان‌گذاري کرد و ابن‌سينا نگارش عظيم‌ترين متون فلسفي را به عهده داشت.

مفاهيم فلسفي اين دوره حساس و سرنوشت‌ساز در تاريخ فلسفه اسلامي، در شاهنامه حضور و ظهور چنداني ندارد. حکمت در شاهنامه، بازتاب مفهومي خاص از حکمت عملي است که در آن فکر و انديشه، ابزار معرفت نيستند بلکه وسيله عمل‌ به‌شمار مي‌آيند. 

بوذرجمهر به عنوان مصداق کامل حکيم در شاهنامه فردوسي برآمده از منطقه‌اي است که حکمت، به ساحت عمل نزديک‌تر است تا ساحت نظر، اگر چه در ساحت نظر عميق و غني است ولي در ساحت عمل با شاهنامه فردوسي هم‌سوست.

علاقه‌مندان براي شركت در اين درس‌گفتار، امروز ـ چهارشنبه 13 شهريورماه ـ ساعت 16 در سالن اجتماعات شهرکتاب واقع در خيابان حافظ شمالي، نبش زرتشت شرقي، طبقه اول مراجعه كنند.

نشست‌ها و درس‌گفتارهاي شهرکتاب در ماه مبارک رمضان ساعت ۱۶ برگزار مي‌شود.