در ابتدای این نشست رحمانی بنگاه‌های ادبی را یکی از حلقه‌های نشر کشور قلمداد کرد و گفت: آژانس های ادبی حلقه و واسطه بین تولیدکنندگان محتوا و ناشران هستند. نویسندگان و ناشران در سطح دنیا توسط آژانس‌های ادبی یکدیگر را می‌شناسند.
وی افزود: آژانس‌های ادبی کارکردهای مختلفی دارند و علاوه بر خرید و فروش رایت مشاوران بسیار خوبی برای نویسندگان هستند تا از حقوق مادی و معنوی آن‌ها دفاع شود. این آژانسها مسئولیت پیداکردن بهترین محتوا برای ناشران را هم دارند. همچنین مدافع مطمئنی از حقوق ناشران در سطح بین‌المللی هستند و به نشر آثار آن‌ها به زبان‌های مختلف می‌پردازند.
رحمانی گفت: حمایت‌های دولتی از آژانس‌های ادبی با عنوان گرنت در هر کشور مطرح است. نویسندگان برای ارائه بهتر آثار خود دست خود را به سوی این انجمن‌های ادبی دراز می‌کنند تا بتوانند از تاثیری که این آژانسها در سطح بین‌الملل دارند استفاده کنند.
به گفته رحمانی در ایران برای اشاعه فرهنگ در سراسر دنیا شاید بیش از هر کشور دیگری به وجود این آژانس‌های ادبی نیاز است.
جعفری‌اقدم در ادامه نشست درباره کارکردهای آژانس‌های ادبی و فاصله آن با انجمن‌های ادبی دنیا گفت: در اقتصاد نشر جهان یک مولفه از کار، سخت‌افزار است و دیگری نرم‌افزار. نرم‌افزار در بخش آژانس‌های ادبی همان محتوا و رایت است و سخت‌افزار هم می‌تواند به صورت چاپی، الکترونیکی و یا صوتی ارائه شود. البته متن اثر نویسنده می‌تواند قبل از چاپ خرید و فروش شود.
رئیس آژانس ادبی پل خاطرنشان کرد: در حوزه مبادله کپی‌رایت نقش آژانس‌های ادبی به صورت کامل تعریف می‌شود که متشکل از کارشناسان، ویراستاران و گروه کارشناسی کتاب هستند. صاحب اثر یا نویسنده و یا ناشر است و برای اینکه آن‌ها رایت‌شان مبادله شود با آژانس‌های ادبی وارد معامله می‌شوند چراکه خرید و فروش در بازار بین‌المللی باید در بستر آژانس‌های ادبی انجام شود.
جعفری اقدم گفت: نویسنده باید برای اینکه کتابش به زبان‌های دیگر ترجمه و چاپ شود از کانال آژانس‌های ادبی و یا با ناشرانی که با این سازمان‌ها در ارتباطند، ارتباط برقرار کنند.
وی افزود: ناشران معتبر از آژانس‌های ادبی برای ادامه فعالیتشان در سطح بین‌المللی استفاده می‌کنند و یا کارشناسانی را استخدام می‌کنند که می‌توانند مشاوره‌های خوبی را ارائه بدهند.
به گفته جعفری‌اقدم شناخت از ذائقه‌های مردمی به‌عهده کارشناسان ادبی است که می‌تواند برای هر نویسنده و یا ناشر بسیار سودمند باشد.
وی درباره وضع موجود آژانس‌های ادبی در ایران گفت: باتوجه به اینکه ایران عضو کنوانسیو‌ن‌های بین‌المللی کپی‌رایت نیست ابتدا اثار خود را ترجمه می‌کند و سپس به ناشران بین‌المللی ارسال می‌کند. اگر ناشری تمایل به همکاری داشته باشد اطلاعات بیشتری از اثر به آن‌ها داده می‌شود.
رئیس آژانس‌ادبی پل گفت: ناشران خارجی پس از بررسی متن وقتی تمایل برای خرید رایت نشان دادند با ناشران ایرانی وارد تعامل می‌شوند در این شرایط یک جلب اعتمادی نسبت به ایران صورت گرفته است.
وی درباره آمارهای موجود گفت:در سال گذشته، 86 کتاب رایت ایرانی قراردادش بسته شد. در واقع هر ناشر خارجی به‌دنبال منافع خود است و اگر بداند ایران تمایل به فروش رایت دارد، پس از حاصل شدن اطمینان همکاری‌اش را شروع خواهد کرد.
این فعال در عرصه نشر بین‌الملل درباره ابزار ارائه رایت گفت: ابزارهایی که با آن رایت ایرانی ارائه می‌شود بستگی به هر ناشر دارد. اگر ناشر ایرانی حرفه‌ای نباشد ناشران خارجی نهایت احتیاط را می‌کنند برای مثال وقتی ناشر ایرانی بیوگرافی اولیه کتاب خود را ارسال می‌کند باید تمام جوانب حرفه‌ای کار را لحاظ کند. پس از این مرحله در نمایشگاه‌های معتبر با یکدیگر ملاقات می‌کنند. و به‌صورت حضوری به تبادل کتاب می‌پردازند.
جعفری‌اقدم درباره آمار فروش رایت ایرانی گفت: در کل سه آژانس ادبی در ایران وجود دارد که یکی از آن‌ها ویژه کودک و نوجوان است و دیگری بسیار جوان است که در حوزه دفاع‌مقدس قصد فعالیت دارد. علاوه بر این آژانسها برخی از ناشران ایرانی هم توانسته‌اند مستقیما قراردادهایی را ببندند که جمعا 175 قرارداد بسته شده که به دبیرخانه گرنت در ایران فرستاده شده.
وی درباره عدم ارائه آمار از سوی ناشران گفت: برخی از ناشران با رعایت جوانب از ارائه اطلاعات خودداری می‌کنند برخی دیگر به جای ارائه آمار به گرنت آمار خود را به طرح تاب داده‌اند. در واقع منبعی که منجر به اطلاع دقیق شود وجود ندارد.
وی افزود: به نظر من در حوزه کمک به توسعه نشر بین‌الملل هم بخش خصوصی و هم بخش دولتی باید در کنار یکدیگر به فعالیت بپردازند. در واقع بخش خصوصی باید آثار خود را حرفه‌ای پرزنت کنند و در رویدادهای نشر حضور پررنگ داشته باشند و بدانند که هر نمایشگاه شاخصه اصلی و ویژگی‌هایش چیست و به زبان مقصد انگلیسی اشنا باشند و قوانین رایت بین‌المللی را بدانند.
جعفری‌اقدم ادامه داد:در حوزه دولتی، دولت باید بسترسازی‌های مناسب برای حضور بخش خصوصی در مجامع بین‌المللی را فراهم کند و باید در هزینه‌های بخش خصوصی مشارکت کند تا دانش ایران و اسلامی به دست کشور انجام شود.
به گفته رئیس آژانس ادبی پل تاکنون با 27 آژانس ادبی تفاهم‌نامه داریم که هفته گذشته با قزاقستان تفاهم‌نامه جدیدی را در حوزه فروش رایت امضا کردیم. در مکان‌هایی هم که نمی‌توانیم شرکت کنیم نمایندگانی داریم که کاتالوگ کتاب‌ها را به سطح بین‌الملل عرضه می‌کنند.
به گفته جعفری اقدم مبادله رایت دوطرفه است و هر دو طرف باید رایت یکدیگر را بخرند.
وی درباره هزینه عرف بین‌المللی آژانس‌های ادبی در دنیا گفت: در ژانر کودک کپی‌رایت 200 دلار یا 200 یورو در بخش Advance خرید و فروش می‌شود. 6 تا 8 درصد کل مبلغ بعد از فروش پرداخت می‌شود.
جعفری اقدم افزود: تابه‌حال سابقه اینکه عضو کپی‌رایت جهانی باشیم نبودیم. جالب است که عراق و افغانستان عضو کپی‌رایت جهانی هستند. البته در کل کشورهای همسایه صنعت نشر بالایی ندارند.
نظر شما