به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ترجمه نهج‌البلاغه اثر سید علی موسوی گرمارودی در سی‌و‌چهارمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در گروه دین و شاخه حدیث به‌عنوان اثر شایسته تقدیر معرفی شد. این اثر در 1328 صفحه با شمارگان دو هزار و 200 نسخه به بهای 75 هزار تومان در سال 1394 از سوی انتشارات قدیانی راهی بازار نشر شده است.
سید علی موسوی گرمارودی در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا، بیان کرد: ترجمه قرآن، صحیفه سجادیه، نهج‌البلاغه و دیگر آثار قدسی و فاخر را یک کار هنری می‌دانم. همانطور که خلق یک اثر هنری یا شعر یک شاعر موجب نمی‌شود، دیگران شعر نگویند، الزاما اینطور نیست اگر یک نفر اثری هنری خلق و ارائه کرد، دیگران نتوانند در آن زمینه هنر تازه‌ای ارائه دهند. بنابراین از آنجا که به‌طور کلی ترجمه را اثر هنری می‌دانم، معتقدم می‌توان به تعداد اشخاصی که هنر ترجمه را دارند، در حوزه‌ها و شاخه‌های مختلف کار فاخر ارائه کرد.
وی ادامه داد: پیش از ترجمه نهج‌البلاغه، آثار مقدس دیگر را نیز ترجمه کرده‌ام. در ترجمه قرآن که برنده جایزه کتاب سال شد یا ترجمه صحیفه سجادیه که چاپ هفدهم آن نیز منتشر شده و ترجمه نهج‌البلاغه، چون این متون قدسی هستند، سعی کردم ابتدا رسم امانت‌داری را بجا بیاورم و سپس با زبان معیار، ترجمه‌ای فخیم ارائه دهم.
این نویسنده، مترجم و شاعر پیشکسوت با اشاره به اینکه ترجمه قرآن، پنج سال و ترجمه صحیفه سجادیه نیز یک سال زمان برد ولی ترجمه نهج‌البلاغه هفت سال به‌طول انجامید، افزود: چون این متون متعلق به ده‌ها قرن گذشته هستند، در کنار زبان معیار، اندکی باستان‌گرایی هم در آن‌ها بکار بردم تا این آثار هم برای متخصصان و هم برای عموم قابل استفاده و کاربرد باشد.
موسوی گرمارودی در معرفی ویژگیهای این اثر نیز گفت: کتاب حاضر را با رجوع به «نهج‌البلاغه» با تصحیح «صبحی صالح» به فارسی برگردانده شده است. یکی از ویژگیهای بارز این اثر، ترجمه به‌صورت مسجع است. هنر سجع‌گویی در خاندان پیغمبر (ص) امری طبیعی بوده است. ما می‌دانیم پیش از اسلام، سخن به سجع گفتن در مکه رواج داشت. نخستین دسته از آیات مکی قرآن کریم، فراوان از این صنعت برخوردار است. دختر پیامبر (ص) و همسرش علی (ع) و فرزندان او، به حکم وراثت و تحت‌تاثیر آیه‌های قرآن به سجع‌گویی خو گرفته بودند.
در بخشی از پیشگفتار اثر به قلم سید علی موسوی گرمارودی آمده است: «معجزه امام علی (ع)، این است که در سخن او، سجع، تابع معناست نه معنا تابع سجع، یعنی امام (ع) بدون قربانی کردن معنا، کلامشان مسجع است و در تمام نهج‌البلاغه حتی یک مورد نمی‌توان یافت که امام (ع)، به خاطر رعایت سجع، مفهوم کلام خود را تغییر داده باشند. به عبارت دیگر در تمام عبارات مسجع امام (ع) حتی یک مورد نمی‌توان، به جای کلمه مسجع امام، کلمه‌ای دیگر گذارد که منظور امام (ع) را بهتر ادا کند.»
پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۰
نظر شما