در ابتدای مراسم یوسفعلی میرشکاک گفت: اولین شعری که باعث دگرگونی نسل ما شاعران در سال‌های دور از امروز شد، شعر «در سایه‌سار نخل ولایت» بود. این شعر به ما فهماند که ما می‌توانیم بدون اینکه تحت تاثیر شاملو یا اخوان‌ثالث و ... باشیم شعری را داشته باشیم که خودمان را در آن رویت کنیم و به باورهایمان نزدیک باشد. ادب شیعی مدرن با سیدعلی موسوی گرمارودی شروع شده است و برخلاف عده‌ای که معتقدند آغازگر این جریان صفارزاده بوده باید بگویم صفارزاده در این میان نفر دوم است او شاعری بیان‌گرا و اکسپرسیونیست بود.
میرشکاک در ادامه افزود: موسوی گرمارودی برجسته‌ترین قصیده‌سرای معاصر است و او ضمن بهره‌مندی از زبان گذشته، بیانگر زبان امروز است. کل میراث گذشته را ضمن نوآوری‌ها در قصاید موسوی گرمارودی می‌توانیم به وضوح ببینیم. البته شعر آزاد او نیز از اشعار جاودانه شعر فارسی است و در این قالب شعری که بسیار دشوارتر از شعر نیمایی است به تمایز و درخشش می‌رسد و می‌توانم بگویم که او در قصیده از حوزه کلاسیک و شعر آزاد از حوزه معاصر سرآمد همه است.
سعید یوسف‌نیا، مدیر شبکه صبا سخنران بعدی مراسم بود و غزلی که در مدح گرمارودی سروده بود را برای حضار خواند و عنوان کرد: موسوی گرمارودی به لحاظ تقویمی و ادبی بدون تردید فراتر از همه شاعران ایستاده است.
سپس غلامعلی حدادعادل به تحلیل اشعار موسوی گرمارودی پرداخت و گفت: یقین دارم که آشنایی بنده با او از همه قدیمی‌تر است و قدمتش به همان سال‌های آمدن ایشان به تهران در سال 1342 می رسد. او در مدرسه‌هایی درس می‌داد که من در آن‌ها درس می‌خواندم. عشق و علاقه من به ادبیات رشته پیوند من با موسوی گرمارودی شد و این دوستی تا به امروز ادامه داشته است. من در رابطه با شعر او به ذکر دو نکته اکتفا می‌کنم؛ اول اینکه موسوی گرمارودی برای نسل من جایگاهی دارد که با رجوع به زمان گذشته قابل ارزیابی است. موسوی در دوران قبل از انقلاب از شاعرانی بود که در قالب شعر نو هم شعر می‌سرود و آن هم با مضامین دینی و اسلامی و انقلابی که برای ما در آن دوران بسیار مغتنم بود. ما روزگاری را می‌گذراندیم که شعر نو فقط شعر محسوب می‌شد و شاعران قالب کهن عقب‌مانده تلقی می‌شدند. او یکه و تنها در میان جمع زیاد شعرای نوپرداز در شعر خودش معارف اسلامی و اهل بیت و ... را بیان می‌کرد و همین راه را بعد از انقلاب هم ادامه داد.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه افزود: برای درک ارزش کارهای ایشان باید خودمان را در فضای سال‌های 56 و 57 بگذاریم و در شبهای گوته که ده شبی بود که شاعران در آن اشعار خود را می‌خواندند و تنها شاعر مذهبی آن جمع موسوی گرمارودی بود که شعرش برای آن محفل هم شنیدنی و پذیرفتنی بود. او برای علاقه‌مندان به شعر دینی یک نعمت و پشتوانه محسوب می‌شد. موسوی گرمارودی فضل تقدم دارد و این نباید فراموش شود.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه عنوان کرد: نکته دومی که باید بگویم این است که هنر اصلی موسوی گرمارودی قصیده سرایی است. او در همه انواع شعر طبعش را آزموده و در تمام آن‌ها سربلند بوده از شعر کلاسیک تا شعر نیمایی و آزاد. درون‌مایه همه این انواع هم اخلاق و اسلام و انقلاب است. تسلط گرمارودی در قصیده‌سرایی از خصوصیات بارز اوست. دشواری سرودن قصیده به لحاظ مقصود معینی است که در آن وجود دارد. درغزل، شاعر مقید به ارتباط بین ابیات نیست. قصیده ستون شعر و ادب فارسی است و موسوی گرمارودی از همه نوپردازان بیشتر قصیده‌سرایی کرده است و این به این مساله بازمی‌گردد که موسوی در هوای شعر خراسان بالیده و تنفس کرده است. موسوی گرمارودی این نظریه اخوان ثالث را به اثبات رسانده که شاعر مقصود خود را در هر قالبی می‌تواند بیان کند.
غلامعلی حدادعادل در انتهای صحبت خود نمونه‌هایی از قصیده‌های موسوی گرمارودی را برای حضار خواند.
سپس کیوان ساکت به همراه گروه موسیقی خود چند قطعه برای حضار اجرا کردند و بخش دوم مراسم با سخنرانی شهردار تهران، پیروز حناچی آغاز شد. شهردار تهران از اینکه افتتاح خانه شعروادبیات با نکوداشت شاعری چون موسوی‌گرمارودی همراه بوده است ابراز خشنودی کرد و اشعار او را اشعاری دانست که خیر دنیا و آخرت را به همراه دارد. وی طراح اصلی اراضی عباس‌آباد را به لحاظ زیباسازی مردم تهران دانست.
پس از پخش کلیپی از موسوی گرمارودی و معرفی آثار و افتخارات او بها‌ءالدین خرمشاهی درباره اشعار و جایگاه موسوی گرمارودی سخنرانی کرد و گفت: گرمارودی قالب‌های مختلف شعری را با مهارت تمام ادا می‌کند و از قالب شعر سپید او به سادگی نمی‌توان گذشت.
خرمشاهی دو قصیده‌ای که برای عرض ارادت خود به موسوی گرمارودی سروده بود را در ادامه صحبت‌هایش برای حضار خواند.
پایان‌بخش مراسم، تقدیر و اهدا هدایایی به سیدعلی موسوی گرمارودی بود. همچنین فاضل نظری نیز هدیه‌ای به این شاعر اهدا کرد.
نظرات