ولی‌الله دروديان نویسنده و پژوهشگر ادبی و از دوستان دیرین حجت‌الله اصیل بود. او در گفت‌وگو با ایبنا درباره حجت‌الله اصیل گفت: اصیل در سال 1316 به دنیا آمد و در سال 1342 دبیرستان را در کلاس‌های شبانه گذراند. در سال 1347 در دانشگاه حقوق و علوم سیاسی تهران، لیسانس علوم سیاسی گرفت؛ در سال 53 فوق لیسانسش را در همان رشته گرفت و از شاگردان حمید عنایت بود، در سال 1346 در شرکت مخابرات شروع به کار کرد و در سال 1373 بازنشسته شد. حدود 10 یا 12 جلد کتاب نگاشته و منتشر کرده است.
ولی‌الله درودیان
او درباره آثار اصیل بیان کرد: او در دو زمینه ادبیات فارسی و ادبیات سیاسی فعالیت داشت؛ از جمله آثار او می‌توان به کتاب «سیری در اندیشه کسروی»، «آرمان شهر در اندیشه ایرانی»، «زندگی و اندیشه میرزا ملکم خان»، «گزیده‌ای از اشعار محمدعلی بهار» اشاره کرد. همچنین او نوشته دهخدا را نیز بررسی کرده است و در این زمینه مقالاتی نوشته است.
وی در ادامه افزود: اصیل در زمینه فردوسی و ادبیات مشروطه نیز آثاری دارد و تعدادی از کارهایش نیز در حوزه ادبیات سیاسی است مانند ناظم‌الدوله؛ درواقع یکی از کارهای معتبری که در زمینه ادبیات سیاسی انجام داده است «رساله‌های میرزا ملکم خان ناظم الدوله» است که دوبار توسط نشر نی منتشر شده است. حجم کارهای حجت‌الله اصیل زیاد نیست اما از نظر دقت و صحت ممتاز است؛ یعنی او آثار بسیاری ندارد اما کیفیت آثارش خوب است.
درودیان در پایان گفت: من و حجت‌الله حدود 50 سال با یکدیگر همراه و دوست بودیم. او فرد عاقل، هوشمند، مودب و درست بود و هرچه از خوبی‌های او بگویم کم گفته‌ام. همچنین به شوخی علاقه داشت اما شوخی‌هایی در حد طبیعی و مردم پسند. اصیل بیشتر وقت خود را صرف خواندن می‌کرد، بیش از این که بنویسد مطالعه و تحقیق می‌کرد؛ زمانی که در اداره افراد مشغول گفت‌وگو بودند او کتاب می‌خواند، کتاب همیشه همراه او بود. اصیل انسان پاک، درست و انسان سودمندی بود. قند خون داشت که سرانجام کبدش از کار افتاد و در 81 سالگی درگذشت.
نظر شما