به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «سفیر صبح»، امروز (دوشنبه 26 آذرماه)، با حضور ابوالفضل هادی منش؛ نویسنده کتاب، سمیه بابائیان؛ معاون پژوهشی حوزه علمیه خواهران «کریمه اهل‌بیت (ع)» و جمعی از طلاب، منتقدان و استادان حوزه‌های علمیه خواهران، در سالن اجتماعات حوزه علمیه «کریمه اهل‌بیت (ع)» در قم برگزار شد.
 
در آغاز این نشست هادی‌منش به شرحی تفصیلی از کتاب پرداخت. بابائیان نیز در معرفی اجمالی از کتاب «سفیر صبح»، بیان کرد: این کتاب، نگاهی کوتاه و گذرا به زندگانی حضرت مسلم بن عقیل (ع) از کودکی تا جوانی دارد و تلاش‌های آن حضرت را در دوره خلفاء و دوره خلافت امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبی (ع) بررسی می‌کند. نویسنده در ادامه به نقش حساس آن بزرگوار در نهضت حسینی و نبرد و شهادت او پرداخته و پیامدهای شهادت مسلم (ع) را مورد بررسی قرار می‌دهد.
 
وی افزود: کتاب «سفیر صبح» در 16 فصل سامان یافته است.علت انتخاب این شخصیت برای انجام پژوهش، خلأ موجود در کتاب‌های منتشر شده با موضوع حضرت مسلم (ع) در آثار تاریخی است.
 
مولف و معاون پژوهشی حوزه علمیه خواهران «کریمه اهل‌بیت (ع)» در ادامه به پرسش‌ها و نقدهای مطرح شده در این نشست پاسخ داد.
 
تیترهای فراوان و ریزفهرست‌های زیاد
 
یکی از طلاب منتقد در این جلسه گفت: در برخی موارد مربوط به جغرافیای سرزمین‌ها، نیاز به وجود اطلاعات دقیق‌تری است که این کتاب کمتر اشاره‌ای به موقعیت جغرافیایی دقیق برخی مناطق مثل منطقه بهنساء که در کتاب آمده، کرده و دقیقا مشخص نیست چه منطقه‌ای است و صرفا در کتاب اعلام شده که بهنسا که حضرت مسلم (ع) در فتح آن حضور داشته، منطقه‌ای در مصر آن زمان است که این امر مخاطب را دچار سردرگمی می‌کند.
 
وی ادامه داد: مورد دیگر، تیترهای فراوان و ریزفهرست‌های زیاد کتاب است که در مواردی اضافی به‌نظر می‌رسید. قلم مولف نیز در این کتاب در مواردی اندکی ادبی شده، درحالی‌که قلم متن که باید تحلیلی باشد و متن ادبی به‌نظر می‌رسد.
 
هادی‌منش در پاسخ به این نقدها، اظهار کرد: این نقد، نقد خوبی است و در ویرایش بعدی اصلاح خواهد شد. منطقه «بهنساء» منطقه‌ای است در مصر که توسط عمر فتح شد. همچنین قلم متن در طول متن تحلیلی بوده و تیترهای زیاد هم سلیقه مؤلف است و نقصی را برای یک اثر ایجاد نمی‌کند.
در برخی موارد بجا بود که عین اسناد تاریخی در کتاب آورده شود
 
یکی دیگر از حاضران در این نشست نیز با نگاهی نقادانه نسبت به این کتاب، گفت: در برخی موارد بجا بود که عین اسناد تاریخی در کتاب آورده شود که این نکته گاهی مورد غفلت مولف بوده است. به‌عنوان نمونه در بخش‌هایی از کتاب از نامه امام حسین (ع) سخن به میان آمده، اما متن نامه ذکر نشده و محتوا به‌گونه‌ای است که مخاطب را به آگاهی از متن نامه امام (ع) ترغیب می‌کند.
 
نویسنده کتاب «سفیر صبح» در پاسخ به این نقد نیز بیان کرد: این نیز نقد خوبی است، ولی از آنجا که من براساس فضای ذهنی خود به این بحث پرداخته‌ام، نامه امام (ع) را اضافی دانسته و از ذکر آن خودداری کرده‌ام که به‌نظرم با توجه به ذائقه مخاطب باید در ویرایش بعدی ذکر شود.