عمیق به ویژگی محصولات فرهنگی در دهه کنونی اشاره کرد و گفت: محصول فرهنگی می‌تواند در جامعه مخاطب را جذب کند که فکر جدید ارائه دهد. دیگر مثل دهه 60 آن عطش فراگیر وجود ندارد و ناشر باید با انتخاب و دقت فراوان موضوعاتی با فکر نو عرضه کند.
این نویسنده ادامه داد: از ناشران دولتی نمی‌توان فکر جدید و نو را انتظار داشت، آنها بیشتر به فکر بیلان کاری هستند اما ناشران خصوصی با حساب و کتاب می‌روند فکر نو را می‌خرند و ارائه می‌کنند.
وی پرداخت قوی، باورپذیری، دقت در انتخاب اسم، پشت جلد و طراحی مناسب را از جمله مولفه‌های یک کتاب خوب برشمرد و افزود: ما آجر داریم اما دیوار را کج می‌سازیم متاسفانه با وجود سوژه‌های ناب که حرف اول را در این زمینه در دنیا می‌زنیم، بلد نیستیم چگونه آن را عرضه کنیم. یک محصول فرهنگی در دنیا به صورت مهندسی هر سال از بانک اطلاعاتی فراخور ذائقه مخاطب تولید می‌شود.
این محقق و نویسنده کودک و نوجوان ادامه داد: برخی موفقیت‌های ما در حوزه فرهنگ بر اساس اتفاق به وقوع پیوسته و بر اساس ساختاری مهندسی شده صورت نگرفته است.
عمیق گفت: از دلایلی که مهندسی تولید نداریم نبود مدیریت و یا اهمیت ندادن به مخاطبان است و می‌بینیم بسیاری از محصولات فرهنگی ما مورد اقبال قرار نمی‌گیرند و این موضوع در تولیدات فرهنگی که ترجمه می‌کنیم نیز وجود دارد.
وی ادامه داد: به عنوان مثال اگر کتابی با موضوع ایثار و پایداری را ترجمه می‌کنیم، باید آن را هرس کنیم و بخش‌هایی را که بر ما گذشته است، به صورت داستان با پرداخت قوی ارائه دهیم ولی بلد نیستیم و داستان را با جزئیاتی که یک خارجی درکی از آن ندارد، عرضه می‌کنیم؛ به همین دلیل آثارمان مخاطب ندارد، چرا که محتوای خوب را بد عرضه می‌کنیم.
این منتقد کتاب کودک و نوجوان در بخش دیگری از سخنانش به تهاجم فرهنگی اشاره کرد و گفت: اگر ما از تهاجم فرهنگی صحبت می‌کنیم، مشکل از ماست. بدون شک زمانی که ما کار درست را عرضه کنیم، تهاجم قرهنگی به حاشیه رانده می‌شود. ما خودمان کار خوب تولید نمی‌کنیم و از طرفی فریادمان هم بلند می‌شود.
وی افزود: ما از یک طرف نه مهندسی داریم و نه نقشه راه تعریف کرده‌ایم و از طرف دیگر با «بنابراین» نمی‌شود دیگران را شماتت کرد و به آنها ایراد گرفت. اگر ما قدرت و لیاقتش را داریم، باید از آدم‌هایی استفاده کنیم که از میزشان بزرگتر باشند.
نظر شما