به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از منتال فلوس، اگر در سال‌های 1910 زندگی می‌کردید و عصر روزی در خیابان‌های پراگ پرسه می‌زدید به طور حتم فرانس کافکا را جلوی پنجره‌ آپارتمانش می‌دید که با ظاهری نیمه برهنه و گاهی اوقات برهنه در حال گرم کردن و ورزش‌ سنگین است.
 
کافکا در جایی نوشته بود بدن من خیلی وقت است که ضعیف شده و باید کمی از انرژی خود را صرف رسیدن به خودم کنم. در سال 1907 پزشکی به کافکا گفته بود که بدنش ضعیف و نحیف است و بدنش شبیه پای مرغ لاغر و چروکیده است.
 
گفته‌های این پزشک به کافکا باعث شده بود علاقه‌اش به یورگن پیتر مولر بیشتر از گذشته شود. مولر ورزشکار پرورش اندام اهل لهستان بود که در سال 1904 کتابی با عنوان «سیستم من» منتشر کرد که در آن نحوه تبدیل یک بدن لاغر به یک بدن ورزیده را نوشته بود. این کتاب در آن سال‌ها با استقبال عجیبی روبرو شده بود به طوری که به 25 زبان زنده دنیا ترجمه شد و میلیون‌ها نسخه از آن در سراسر این قاره به فروش رفت. مولر در کتابش ورزش‌هایی آموزش داده بود که به هیچ ابزار و دستگاه اضافی نیاز نداشت.
 
در مورد فرانس کافکا انگار این کتاب برای او نوشته شده بود چون هر روز مجبور بود در دفترش بدون تحرک بنشیند و از آموزش‌های این کتاب استفاده کند. کافکا روزی 12 ساعت در دفتر یک شرکت بیمه کار می‌کرد و مجبور بود بدون تحرک پشت میز پرونده‌ها را بررسی کند. او به شدت شروع به انجام ورزش‌های گفته شده در کتاب کرد که در زمان کنونی به ورزش‌های سوئدی شهرت پیدا کرده است.
 
حتی در نامه کافکا به نامزدش نیز توصیه به ورزش وجود دارد و شاید به همین خاطر است که آنها هیچ وقت ازدواج نکردند. او بدون اینکه از کسی خجالت بکشد ورزش و نرمش‌های مولر را جلوی پنجره آپارتمانش انجام می‌داد بدون اینکه لباسی بر تن داشته باشد.