فرزانه طاهری گفت:سرنوشت آثار نویسندهای چون گلشیری باید به کسانی سپرده شود که خیلی دربارهشان اطلاعاتی نداریم. متاسفم که خود گلشیری تا وقتی که بود نسخه تجدید چاپی «شازده احتجاب» را به چشم ندید.
همسر هوشنگ گلشیری گفت: «در ولایت هوا» رمان طنزی است که به آن اصلاحیه خورده و ما حاضر به دست بردن در آن نیستیم. خودش هم اگر بود چنین کاری را نمیکرد. در مورد «جننامه» هم سکوت کردهاند و هیچ جوابی نمیدهند. البته وقتی میگویم، جواب، یعنی که بگویند قابل چاپ هست یا خیر. چون ما که در کار گلشیری دست نمیبریم.
این مترجم در ادامه توضیح داد: «بره گمشده راعی» و «کریستین و کید» را هم سالهاست که به ارشاد دادهایم و سکوت کردهاند. «جننامه» را دو سال پیش فرستادیم و هنوز پاسخی نگرفتهایم. در مورد اینها هم باید بگویند چاپ میشود یا غیر قابل چاپ است، چون هر گونه اصلاحیهای یعنی غیر قابل چاپ. البته از ناشر شنیدهام که راهی برای پیگیری حضوری نیست، فقط باید به «سیستم» رجوع کرد.
طاهری تاکید کرد: همه آثاری که در ایران اجازه انتشار ندارند در سایت گلشیری قابل دسترسی هستند. البته برخی هم کتابهای گلشیری را که در بازار ایران موجود است به صورت پی دی اف یا اسکن شده و البته غیر قانونی و با زیر پا گذاشتن حقوق مؤلف در فضای مجازی منتشر میکنند و به اعتراضهای ما پاسخی نمیدهند. افستیها هم که جای خود دارند.
مترجم مجموعه داستان «کلیسای جامع» در مورد انتشار الکترونیک آثار گلشیری گفت: شرایط حقوقی انتشار کتاب به صورت ایبوک و... هنوز در ایران مبهم است و به همین دلیل هم ما هنوز در این زمینه اقدامی نکردهایم. اما خود ما کارهایی را که در ایران و خارج از ایران منتشر شده و دیگر امکان تجدید چاپ برایشان نبوده به صورت تایپ شده و با حجم کم در سایت بنیاد گلشیری منتشر کردهایم. تمام کارهای تمام شده گلشیری منتشر شده، تنها کاری که باقی مانده بود، مصاحبه با بهار بود که آن هم منتشر شد.
مترجم «درسگفتارهای ادبیات روس» درباره کارهای ناتمام گلشیری گفت: همه دستنوشتههای کارهای ناتمام گلشیری را به صورت امانت در اختیار دانشگاه استفورد قرار دادهایم که شامل تحقیقات و فیشهایی که برای نوشتن یک رمان برداشته بود هم میشود. آنها این آثار را اسکن کردهاند و به تدریج روی وبسایت دانشگاه استنفورد میگذارند و ما هم همزمان روی سایت بنیاد گلشیری میگذاریم.
فرزانه طاهری درباره فعالیتهای بنیاد گلشیری و راهاندازی دوباره جایزه گفت: جایزه که نه!... الان جوایز دیگری هم فعال هستند. بنیاد گلشیری فعلا روی آثار خود گلشیری متمرکز شده است. هر چند که گلشیری برای دیگران خیلی وقت میگذاشت. اما ما ترجیح میدهیم که فعالیت بنیاد روی کارهای او متمرکز باشد. همین پروژه دستنوشتههای گلشیری بسیار گسترده است. البته بنیاد هم محدود میشود به من، دختر و پسرم و یکی از خواهرزادههای گلشیری. همین. ما هم بضاعتمان در همین حد است.
همسر گلشیری در پایان با اظهار گلایه از روند ممیزی آثار افزود: سرنوشت آثار نویسندهای چون گلشیری باید به کسانی سپرده شود که خیلی دربارهشان اطلاعاتی نداریم. متاسفم که خود گلشیری تا وقتی که بود نسخه تجدید چاپی «شازده احتجاب» را به چشم ندید.
نظر شما