به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل ازسایت بیگ‌تینک- امروزه با پیشرفت تکنولوژی، بسیاری از پدرو مادرها ترجیح می‌دهند کتاب‌های الکترونیکی را برای خواندن برای کودکانشان انتخاب کنند؛ اما نتایج یک تحقیق جدید که اخیرا در مجله پدیاتریک منتشر شده نشان می‌دهد کیفیت تعامل و ارتباط دوسویه بین والدین و کودکانشان زمانی که کتاب الکترونیکی را برای خواندن انتخاب می‌کنند در مقایسه با نسخه‌های کاغذی آن کمتر می‌شود.

 پیش از این نتایج تحقیقات دانشمندان نشان داده بود که خواندن کتاب با صدای بلند برای کودکان به آن‌ها کمک می‌کند تا قدرت ذهنی و خلاقیتشان پرورش یابد. اما مطالعه جدید ثابت کرده که وقتی کتابی برای کودکان بر روی تبلت و یا هر دستگاه کتابخوان دیگری خوانده شود کودکان قادر نیستند از همه فواید رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی آن بهره‌مند شوند.

این مطالعه را پژوهشگران دانشگاه میشیگان بر روی 37 خانوده با میانگین سنی 33 سال به همراه کودکان بین 2 و 3 سال مورد آزمایش قرار دادند. به این ترتیب که سه جلسه کتاب‌خوانی برای این خانواده‌ها به همراه کودکانشان در اتاقی که فضایی شبیه به خانه داشت در نظر گرفته شد که در یک جلسه‌ والدین از دستگاه‌های کتاب‌خوان پیشرفته با ویژگی‌هایی مانند افکت صدا و انیمیشن و در جلسه دوم و سوم از دستگاه کتاب‌خوان ساده و کتاب سنتی کاغذی برای خواندن استفاده کردند و مجموعه کتاب «کریتر کوچولو» نوشته مرسر مایر که در سه فرمت تهیه شده بود برای مطالعه انتخاب شد.

اعضای گروه تحقیق همه مکالمات و نیز تعاملات بدون کلام، تکرار و توالی آن‌ها و لحن عاطفی کلام را در طول سه جلسه ثبت و کدبندی کردند.

بر طبق نظر محققان، تفاوت‌ها در تعاملات بسیار ظریف و نامحسوس اما مهم بود و نشان داد که والدین هنگام مطالعه کتاب‌های کاغذی چیزی بیش از آن‌‌چه پژوهشگران آن را مطالعه تعاملی و همکارانه می‌دانند تولید کردند که بخش مهم‌تر آن مربوط به سوال‌های گسترده‌ای بود که آن‌ها در طی خواندن کتاب از کودکانشان می‌پرسیدند و نیز تمایل بیشتری به ربط دادن چیزی در دل داستان به یک اتفاق درون خانواده داشتند(یادت می‌آد با پدرت به دریا رفتی.)

در حالی که در تجربه خواندن کتاب الکترونیکی، والدین پرسش‌های ساده‌تر و کم‌تری از کودکانشان داشتند و درباره خط روایی داستان کم‌تر اظهار نظر کردند و تعداد صفحات کم‌تری را نیز خواندند و بیشتر درگیر جملاتی چون این دکمه را فشار نده، صدایش را بلند نکن و صفحه را برنگردان، بودند.

تیفانی مانزر، سرپرست این گروه تحقیقاتی اشاره کرد که کیفیت زبان آینده کودک با قرار گرفتن او در معرض لغات جدید و ساختار جملاتی کمی پیچیده‌تر از مکالمه‌های روزمره شکل می‌گیرد و مکالمات والدین برای کودکان از اهمیت حیاتی برخوردار هستند؛ چرا که کودکان اطلاعات جدید را از یک فرد از طریق ربط محتوی جدیدی به تجارب زندگی‌شان بهتر از یک رسانه دیجیتال می‌آموزند.