در نشست خبری دومین دوره جایزه ادبی ارغوان مطرح شد:
بیشتر داستانهای ارسالی سوررئال بودند/سعی ما این است محرکی باشیم برای نوشتن
لیلی گلستان بیان کرد: چیزی که مرا شگفتزده کرد این بود که بیشتر داستانها سوررئال بودند و چیزی که من فقدانش را در این داستانها احساس کردم عشق و محبت بین زن و مرد بود و این امر کمی مرا نگران کرد.
اوژن حقیقی در ابتدا بیان کرد: اختتامیه جایزه ارغوان بیستوسوم خردادماه در خانه هنرمندان برگزار میشود. همچنین در مراسم اختتامیه این دوره جایزه ارغوان، مراسم یاد بودی برای داریوش شایگان خواهیم داشت.
وی درباره شرکتکنندگان این دوره از جایزه ارغوان گفت: تعداد شرکتکنندگان در این جایزه نزدیک به ۶۰۰ نفر بودند که از این بین ۳۷۶ نفر واجد شرایط شرکت در این جایزه بوده و شرایط جایزه را به درستی رعایت کرده بودند. از میان ۳۷۶ نفر ۲۲۴خانم و ۱۵۲آقا بودند. با توجه به این که هدف در این جایزه کشف استعدادهای جوان است ما محدودیت سنی داریم، بزرگترین فرد شرکتکننده ۳۰ساله و کوچکترین فرد شرکت کننده در دومین دوره فردی۹ ساله بود. این فرد 9ساله تا الان رکورددار کمترین سن شرکتکننده این جایزه است.
وی همچنین درباره دستاوردهای جایزه ارغوان بیان کرد: یکی از شرکتکنندگان دوره پیشین به نام عباس سعیدی موفق شد کتاب خودش را چاپ کند و از نظر من بزرگترین دستاورد جایزه ارغوان این است که از بین این ۱۰نفر انتخابی کسانی بتوانند وارد عرصه نشر شوند.
او درباره اهداف بلندمدت جایزه ارغوان اظهار کرد: یک برنامه سه ساله برای جایزه اغوان داریم و سعی داریم جایزه را از حالت سالیانه خارج کنیم و آن را وسعت ببخشیم؛ همچنین این جایزه دارای تحریریه دائمی شود.
در ادامه لیلی گلستان در پاسخ به سوالی درباره انتخاب موضوعات بیان کرد: هدف خاصی از انتخاب موضوعات نداریم و با مشورت هم چند تم خاص انتخاب میشود و در نهایت به یک موضوع میرسیم. معمولا موضوعی انتخاب میشود که بتوان راحتتر در آن حوزه نوشت.
گلستان در پاسخ به این سوال که وجود یک موضوع موجب محدودیت نویسنده جوان میشود گفت: هرجایزه روند کار خود را دارد ولی بیشتر جایزهها موضوع میدهند. انتخاب و اعلام یک موضوع واحد همه فراد را در خط دیگری قرار میدهد و رقابت را تنگاتنگتر میکند. البته میتوانیم در یک دوره بگوییم که موضوع نداریم و این دوره از جایزه ارغوان آزاد است.
دبیر دومین دوره جایزه ارغوان در پاسخ به همین سوال اظهار کرد: البته این کار بدی نیست که صرفا برای جایزه ما بنویسند، همه سعی ما این است که افراد شروع به نوشتن کنند و ما محرکی باشیم برای نوشتنشان. جایزه ارغوان برای داستان کوتاه است و ساز و کار ما به این شکل است که از اول دی تا ۱۵ فروردین این فرصت وجود دارد تا افراد بنویسند و آثارشان را ارسال کنند. ۵ نفر از هیات انتخاب از بین تمامی آثار ارسال شده ۳۰اثر را انتخاب میکنند و هیات داوران از بین این ۳۰ اثر ۱۰ داستان کوتاه را به عنوان اثر برگزیده انتخاب میکنند. نشر مرکز از حامیان ما، کتاب این ۱۰ نفر را چاپ میکند. همچنین یک ورکشاپ نویسندگی برای 10 نویسنده برگزیده برگزار میشود.
لیلی گلستان درباره فضای داستانهای دومین دوره جایزه ارغوان گفت: امسال به نسبت دوره قبل داستان خوب بیشتری داشتیم. امری که مرا شگفتزده کرد این بود که بیشتر این داستانها سوررئال بودند و میتوانم بگویم از بین ۳۰ اثر ۲۳ داستان کوتاه فراواقعی بود. چیزی که من فقدانش را در این داستانها احساس کردم عشق و محبت بین زن و مرد بود و این امر کمی مرا نگران کرد. به جای حضور عشق در داستانها بیشتر شاهد محتوای حسادت، کینه و انتقام بودیم و فکر میکنم این امر کمی بیمارگونه است. البته اینها از جامعه الهام گرفتهاند و سوررئال بودن جامعه ما روی نوشتن این چند نفر اثر گذاشته است. نویسندگان جوان کمتر به امور خوب و مثبت توجه کردهاند.
وی درباره این که چه تمهیدی برای بیست نفر باقی مانده از این 30 نفر اندیشیده میشود بیان کرد: اگر شرایط و امکانات فراهم شود میتوانیم برای بیست نفر باقی مانده هم ورکشاپ نویسندگی برگزار کنیم.
اوژن حقیقی نیز در پایان گفت: ما تنها جایزه داستان خصوصی کشور هستیم که قصههای چاپ نشده را داوری میکند. ما آثار بسیاری از شهرستانها داریم و امسال از بین 30اثری که انتخاب شدند حدود 70 درصد داستانها از شهرستانها بود.
نظر شما