به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا) در یزد، در آستانه هشتادمین سال درگذشت «محمد فرخی یزدی» روزنامه‌نگار، شاعر و نویسنده آزاداندیش یزد که حاکمان جور وقت دهانش را دوختند، خانه‌ تاریخی وی پس از بازسازی به موزه‌ای تبدیل و مراسم افتتاح این خانه‌موزه شامگاه سه‌شنبه با حضور مدیرکل موزه‌های کشور، امام جمعه موقت یزد، استاندار یزد، رئیس شورای اسلامی شهر یزد و جمعی از مسئولان و نویسندگان و شاعران استانی، در محل شاهزاده فاضل یزد افتتاح شد.

محمدرضا کارگر، مدیرکل موزه‌های کشور در این مراسم گفت: فرخی یزدی یکی از بزرگترین سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی کشور است و امیدواریم با تبدیل خانه وی به عنوان موزه در جهت جاودانگی وی گامی برداریم.

وی ادامه داد: سرزمین ایران به عنوان وارث تمدن بزرگ بشری است که تمام جوامع جهانی به تاثیرگذاری ایجاد تمدن بشری آن اعتقاد دارند. منشور 2500 ساله کوروش به عنوان نمادی بزرگ و عظیم از این تمدن تاریخی است که بخشی از قوانین امروز جامعه ما نشات گرفته از آن است؛ چراکه هنر معاصر امروز، بخشی از هنر دیروز است که هنوز هنری معاصر و کاربردی است.
مدیر کل موزه‌های کشور یادآور شد: افتتاح این موزه‌ها به جاودانگی تاریخ کمک خواهد کرد و امیدواریم با این رویداد بزرگ فرهنگی شاهد جاودانگی این شاعر لب‌دوخته باشیم زیرا تاریخ معاصر ما در بردارنده بزرگترین سرمایه‌های استان‌ها تحت عنوان سرمایه‌های اجتماعی هستند.

کارگر ادامه داد: فرخی یزدی یکی از این ثروت‌های اجتماعی است؛ آنچه پس از تخریب و از بین رفتن شهرها و سرمایه‌های مادی به جا می‌ماند، سرمایه‌های اجتماعی است که باید به عنوان ثروت‌های اصلی جامعه به آن‌ها توجه داشته باشیم.

وی افزود: آزادی، بهایی داشت که فرخی آن را پرداخت لذا باید برای آزادی و آزادگی از فرخی الگوپذیری کنیم هر چند که امروز هم شخصیت‌های اجتماعی و داشته‌های ما افتخارآفرین و محترم هستند لذا باید بدانیم رسالتمان در مقابل این سرمایه‌ها چیست.

محمدعلی طالبی، استاندار یزد نیز در این مراسم گفت: متاسفانه در پاسداشت فرخی یزدی به عنوان شخصیتی پیشتاز در عرصه سیاست، ظلم‌ستیزی و آزادی‌خواهی و همچنین ادبیات و فرهنگ کم‌کاری شده است. پاسداشت چنین شخصیت‌هایی از مسئولیت‌های اساسی جامعه در راستای حفظ بخشی از هویت و تاریخ یک جامعه است.

وی افزود: این خانه برای فعالیت فرهنگی اهل قلم و پرورش افرادی که به دنبال اندیشه‌های ناب هستند، ضروری است البته نه‌تنها برای اهل فرهنگ بلکه برای افرادی که دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی دارند تا از توان آن‌ها در راستای روشن‌گری و هدایت مردم استفاده شود.

استاندار یزد گفت: افراد علاقمند می‌توانند با هدایت هیات امنای این موسسه فعالیت خود را دنبال کنند، از طرفی باید شرایط مطلوبی برای زنده نگه‌ داشتن یاد و نام فرخی یزدی برای همیشه در یزد فراهم شود.
طالبی پاسداشت اهل قلم را برای جامعه ضروری دانست و گفت: فرخی یزدی با وجود موقعیت اجتماعی و سیاسی خوبی که داشت، از آسایش و آرامش زندگی خود گذشت و حفظ حرمت قلم، منافع عمومی را به منافع خود ترجیح داد و به‌همین دلیل نیز به شهادت رسید.

سید مصطفی فاطمی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد نیز در این مراسم گفت: این خانه تاریخی که طرح مرمت آن از سال 88 آغاز شد، به علت مشکلات متعدد اداری با شهرداری بیش از زمان مد نظر درگیر تامین اعتبار بود، از طرفی قبل از آن نیز در بازه‌های زمانی قبل‌تر دچار مشکلاتی شد که فرآیند مرمت آن را طولانی کرد.

وی افزود: این طرح به عنوان یکی از اولویت‌های اداره‌کل میراث فرهنگی استان به پیگیری‌های مصرانه رضا سخندان، خواهرزاده 98 ساله فرخی یزدی، طبق موعد مقرر و قبل از سالروز شهادت این روزنامه‌نگار آزادی‌خواه، مرمت و به روی مردم و علاقمندان بازگشایی شد.

مدیرکل میراث فرهنگی یزد بر فعالیت این محل به عنوان موزه و محلی فرهنگی و ادبی برای میزبانی نشست‌های ادبی، مطبوعاتی، سیاسی و فرهنگی متناسب با فعالیت‌های این شاعر و روزنامه‌نگار فرهیخته تاکید کرد.

فاطمی در ادامه یزد را یکی از مهمترین محورهای ادبی کشور خواند و گفت: استان یزد مهد پرورش شعرای بزرگی در تاریخی ادبیات ایران مانند وحشی بافقی، فرخی یزدی، رشیدالدین میبدی، ایرج افشار و مجد همگر یزدی است که همگی در تبحر و شهرت کم از شعرای بزرگی چون حافظ و سعدی ندارند.

یادآوری می‌شود، میرزا محمد متخلص به فرخی فرزند محمدابراهیم سمسار یزدی در سال 1268 خورشیدی در یزد دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران کودکی به آموختن فارسی و مقدمات عربی پرداخت دوره تحصیل او در مدرسه تا حدود سن 16 سالگی ادامه یافت. وی سپس به کارگری در نانوایی و پارچه بافی مشغول شد و در آغازین روزهای مشروطیت و پیدایش حزب دموکرات در ایران، فرخی از دموکرات‌های جدی و در شمار آزادی خواهان شهر یزد قرار گرفت. در نوروز 1288 مسمطی ساخت خطاب به حاکم یزد در مجمع آزادی خواهان یزد خواند و موجب خشم حاکم شد تا جایی که دستور داد دهان فرخی را با نخ و سوزن بدوزند و به زندان بیافکنند.