محمدهاشم اکبریانی، روزنامه‌نگار و مولف کتاب «دفتر سوم تاریخ شفاهی نشر معاصر ایران» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره آشنایی خود با مرحوم خلیل مستوفی گفت: برای گفت‌وگو با خلیل مستوفی به سراغش رفتم تا بتوانم خاطرات و تجربیاتش را درباره کتاب‌فروشی مستوفی و جمع‌آوری نسخه‌های خطی در کتاب تاریخ شفاهی نشر ثبت کنم. تا قبل از این گفت‌وگو او را نمی‌شناختم اما در این گفت‌وگو با زندگی و فعالیتش در حوزه کتاب و نسخه‌های خطی آشنا شدم.
وی افزود: در سخنانش از علاقه زیاد خود به فرهنگ ایرانی، تلاش برای جمع‌آوری کتاب‌های خطی مرتبط با فرهنگ و ادب ایرانی در هندوستان و در اختیار قراردادن آن به نهادهای متولی حوزه فرهنگ صحبت کرد.
اکبریانی با اشاره به ابعاد مختلف شخصیتی مستوفی بیان کرد: بسیار جدی بود. در حرف زدن و بیان نظراتش هیچ‌وقت جنبه طنز و شوخی نداشت. نظراتش را بسیار محکم بیان می‌کرد و اجازه نمی‌داد که طرف مقابلش در گفت‌وگو با او مسائل فرعی را بیان کند.
این نویسنده عنوان کرد: قرار گذاشتن با خلیل مستوفی به‌دلیل کهولت سن بسیار سخت بود؛ چراکه حوصله کافی برای گفت‌وگوهای طولانی را نداشت و حجم بالایی از این گفت‌وگو با پسرش انجام شد.
وی با اشاره به سعادت و رضایت خلیل مستوفی در کار کتاب‌فروشی خاطرنشان کرد: همیشه از اینکه توانسته‌بود کتاب‌های خطی را جمع‌آوری کند و در اختیار ایران قرار بدهد، خوشحال و راضی بود و می‌گفت «اگر این کار را نمی‌کردم، این کتاب‌ها هیچ‌وقت به ایران و ایرانی نمی‌رسید» و این موضوع برایش بسیار ارزشمند بود؛ چراکه وظیفه‌ای که بر دوشش سنگینی می‌کرده را به انجام رسانده بود.
نویسنده کتاب «دفتر سوم تاریخ شفاهی نشر معاصر ایران» ادامه داد: بخشی از ناراحتی مستوفی نیز این بود که گاهی برخی کتاب‌ها را به‌اجبار و به‌دلیل رفع نیازهای اقتصادی به کسانی می‌فروخت که شاید آنچنان که باید و شاید به آن نیاز نداشتند و این مسأله موجب آزارش می‌شد.
اکبریانی با بیان اینکه کتاب‌فروشی مستوفی، پاتوق کتاب‌دوستان و اهالی فرهنگ و ادب بود، بیان کرد: مستوفی از آغاز کارش، به‌دلیل علاقه به کتاب، به کتاب‌فروشی روی آورد و از آن‌جایی که تخصصش در این حوزه، ارائه نسخه‌های خطی بود، این کتاب‌فروشی، پاتوق اهالی حوزه‌هایی چون تاریخ و ادب بود و این مسأله برایش بسیار رضایت‌کننده بود.
شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۲:۳۷
نظر شما