خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)، فرهاد طاهری، پژوهشگر حوزه زبان ادب فارسی ـ «ساعت چهار بامداد امروز سوم خرداد 1399 دوست و سرور وعزیز بسیار فرهیخته و نازنین‌ام زنده‌یاد علی پیرنیا، در منزلگه خاموشان ماوأ گزید. فردا هم قرار است بنا به وصیت خود او در آرام جای زنده‌یاد پدرش( در بهشت زهرا) در آغوش خاک مسکن دائم گزیند.

در این بیست سال پایان عمر سرشار از ذوق زیستن او من و دوست فرهیخته‌ام، جناب کیهانی، نزدیکترین مصاحبان او بودیم. به گوشه و کنار تهران و ایران بارها و بارها رفتیم و پای خاطرات دلنشین او نشستیم.

در این لحظات که باران لاینقطع اشک و گرمی آه دریغ رفتنش نمی‌گذارد از او بی سوزش چشم و دل بگویم و بنویسم، فقط می‌توانم خبر درگذشتش را به اطلاع طایفه اهل علم و دوستان و آشنایانش برسانم. از روزی که در بستر بیماری افتاد و دیگر صدای پر از سرور و خنده‌های ملیح‌اش را نمی‌شنیدم و نمی‌دیدم با تمام وجود احساس می‌کردم تمام زیبایی‌ها و خنده‌های دنیا بی‌روح و بی‌جان شده‌است. احساس می‌کردم گویی رشته دوستی‌ها میان همه یاران در حال گسسته شدن است.

احساس می‌کردم تمام عاشقان عالم، دیگر حوصله معشوق خود را ندارند. احساس می‌کردم کسی به فکر گل و پرنده نیست. کسی سبزه‌ها و جنگل‌ها را نمی‌بیند.
پیرنیای عزیز ما نماد تمام عیار زیبایی‌ها و خنده‌ها و دوستی‌ها و عشق ورزیدن‌ها بود. از وقتی که او گوشه‌ای برگزید و به زیبایی‌ها ننگریست، احساس می‌کردم، همه به زیبایی‌ها بی‌توجه شده‌اند.

حس و حال همه دوستانش تلخ بود. با رفتنش، تلخ‌تر شد نمی‌دانم چه باید گفت. علی پیرنیا، مترجمی بسیار خوش ذوق بود. نثرفارسی را بسیار پاکیزه و بقاعده می‌نوشت. به زبان اردو در نهایت فصاحت سخن می‌گفت. خاطرات بسیار ارزشمند و شنیدنی از بزرگان تاریخ و ادب و فرهنگ ایران‌زمین از لطفعلی صورتگر و بدیع‌الزمان فروزانفر گرفته تا استاد عبدالمحمد آیتی و نجف دریابندری و محمد‌جعفر محجوب و استاد احمد منزوی و... در حافظه داشت.

در مرکز تحقیقات زبان فارسی در پاکستان و انتشارات فرانکلین و فرهنگستان زبان وادب فارسی سال‌ها کوشید و حرمت اهالی فرهنگ را پاس داشت و گره کارشان را گشود و خاطره محبت‌های بی‌دریغ خود را در دل آنان به یاد گذاشت.

از او بسیار می‌توان گفت و نوشت، از تواضع و بی‌ادعایی او، از بلند نظری، از مهربانی، از میهمان‌نوازی‌های همواره و همیشگی‌اش و از سراغ گرفتن‌هایش که همیشه عادتش بود و هزاران حرف دیگر که.... بیست سال درایران ( خاطرات جان ویشارد، تهران، پل فیروزه، 1399)، تصحیح «همایون‌نامه حکیم زجاجی»، مقالاتی در دانشنامه زبان و ادب فارسی، دانشنامه زبان وادب فارسی در شبه قاره هند، ترجمه تاثیر اسلامی در فرهنگ هند نوشته تارا چند و... از آثار زنده‌یاد فرهاد پیرنیاست.»