وی که این کتاب 212 صفحه‌ای را به رود کارون تقدیم کرده است، در مورد محتوای کتاب گفت: این کتاب در هشت فصل، چهار مقوله اصلی از جمله «معیارهای عمومی روزنامه‌نگاری»، «معیارهای تخصصی»، دانش حقوقی «محیط زیست و روزنامه‌نگاری» و «دانش محیط زیست» (به ویژه اصطلاحاتی که یک خبرنگار محیط زیست باید بداند تا بتواند با مسئولان مصاحبه موفقی داشته باشد) را مورد موشکافی قرار داده است.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: خوانندگان در فصل اول کتاب با پیشینه روزنامه نگاری محیط زیست در جهان و ایران آشنا می‌شوند. فصل دوم به ارکان روزنامه‌نگاری محیط زیست از جمله وظابف روزنامه‌نگاران محیط زیست و تمایز خبرنگار این حوزه با دیگر حوزه‌های خبری می‌پردازد. در ادامه کتاب روزنامه‌نگاری علمی که پایه اصلی روزنامه نگاری محیط زیست است، تشریح می‌شود.
شریفی افزود: در فصل چهارم کتاب، معیارهای بین المللی روزنامه نگاری محیط زیست شامل معیارهای عمومی و معیارهای تخصصی توضیح داده می‌شود و آخر فصل تمرین‌ها و گزارش‌هایی از خبرنگاران محیط زیست به عنوان مثال و نمونه برای خواننده ارایه شده است تا با بررسی دقیق این معیارها را فراگیرند.
وی با اشاره به فصل پنجم این کتاب عنوان کرد: فصل پنجم به مدل بومی رشته روزنامه نگاری محیط زیست می‌پردازد؛ مدلی که می‌تواند راهنمای اساتید و کارشناسانی باشد که بخواهند رشته روزنامه‌نگاری محیط زیست و یا گرایش «رسانه و محیط زیست» را در دانشگاه‌ها راه‌اندازی یا تدریس کنند.
شریفی در پایان ضمن تاکید و درخواست از صاحبنظران برای ارائه پیشنهادات و انتقادات در مورد محتوای اثر یادآور شد: این کتاب تنها چکیده و خلاصه‌ای از موضوعات مختلف را ارائه کرده است و منابع پایانی کتاب نشان می‌دهد که هر فردی که علاقه‌مند به خبرنگار محیط زیستی است، ضروری است که به منابع اولیه روزنامه نگاری رجوع کند و مقدمات این رشته را در قالب کارگاه‌های مختلف آموزشی یا تحصیل در دانشگاه بگذراند.
نظر شما