رقابتهای سنگین این دو کشور بی شک پیشرفت سریع بشر را امر کاوشهای فضایی در پی داشت. اما در نهایت با ارسال انسان به ماه از سوی آمریکا و مشکلات داخلی شوروی که منجر به فروپاشی آن شد، خط پایانی برای این رقابتها کشیده شد.
درباره این موضوع باید به این سوال اساسی پاسخ داد که اهمیت و ضرورت اعزام انسان به فضا و اکتشافات فضایی چیست؟ بسیاری از صاحبنظران معتقدند؛ توسعه دانش بشری، ابداع در فناوری، اکتشاف ذخایر و منابع فضا و شکلگیری فعالیتهای تجاری جدید دلایل اصلی سفر انسان به فضاست.
یک داستان کوتاه
اگر بخواهیم داستان کوتاهی از تاریخچه سفر انسان به فضا بنویسیم، بدون شک باید داستان جالب رقابتهای فضایی روسها و آمریکاییها را بازگو کنیم. یورری گاگارین روس برای اولین بار با کپسول فضایی وستوک پیش از هر انسان دیگری به ستارهها نزدیک شد. بعد از کسب این موفقیت از سوی شوروی، آمریکاییها سازمان فضایی خود را تبدیل به مکانی برای کار شبانهروزی در پروژه مرکوری کردند. مرکوری کپسول فضایی بود که یک ماه پس از شوروری خلبان، آلن شفرد را چند بار دور زمین گرداند و در نهایت مهر تاییدی بر این گزاره زد که ایالات متحده رقیب قدرتمندی برای شوروی در تسخیر فضا به حساب میآید.
در واقع اگرچه روسیه اولین کشوری بود که توانست انسان را به مدار زمین برساند و به صورت ایمن بازیابد اما این آمریکاییها بودند که پرش عظیمی با سفر به ماه داشتند و با سفینههای جمینی و آپولو از نزدیک ماه را دیدند.
بودجه پنجاه میلیون دلاری
اما امروز شکل رقابتهای فضایی تغییر کرده و با ورود برخی کشورهای آسیایی نظیر هند و چین در این عرصه انسان دنبال اهداف دیگری به جز ماه است. در بخشی از کتاب که با عنوان «نقشه راه برنامه فضاپیمای سرنشیندار تجاری ناسا» آغاز میشود آمده است؛ «نقشه راه برنامه سرنشیندار تجاری ناسا در چهار مرحله تدوین شده است. در مرحله اول با عنوان توسعه فضاپیمای سرنشیندار تجاری 1، به دنبال انتشار فراخوان همکاری توسط ناسا شرکتهای متعددی در ایالات متحده اعلام آمادگی کرده و پیشنهاد خود را تهیه و ارائه کردند. سپس از میان پیشنهادیههای دریافت شده پنج شرکت به منظور همکاری در این رقابت انتخاب شده و از سوی ناسا جمعا بودجهای بالغ بر 50 میلیون دلار به این پنج شرکت اختصاص یافت.»
همواره یکی از مواردی که در ارزیابی نقشه راه اهمیت دارد به کارگیری فضاپیماهاست. یکی از فضاپیماهای مورد اطمینان ناسا برای ادامه فعالیتهای فضایی به کارگیری فضاپیمای اوریون است. در این باره این کتاب آورده است؛ «فضاپیمای اوریون بعد از شاتل فضایی اولین فضاپیمای حامل انسان است ماموریت این فضاپیما از سال 2021 با اتمام موفقیتآمیز تستهای خود به دور زمین و ماه آغاز خواهد شد. این فضاپیما همچنین برای ماموریت ایستگاه بینالمللی فضایی نیز استفاده خواهد شد. ارسال این فضاپیما توسط ماهوارهبر Delta IV و برای ماموریتهای بالاتر از مدار زمین ماهواره بر SLS خواهد بود.
چندی پیش اخبار زیادی درباره ماموریت فضایی شرکت اسپیس اکس شنیدیم در واقع پس از 9 سال دو فضانورد از خاک آمریکا عازم ایستگاه بینالمللی فضایی شدند. اعزام آنها با تجهیزات یک شرکت خصوصی آمریکایی موفقیت بزرگی برای صنعت فضانوردی آمریکا به شمار میرود. در حقیقت رابرت بنکن و داگلاس هارلی با کسپول فضایی کرو دراگون و موشک فالکون ۹ ابرشرکت تجهیزات فضایی اسپیس اکس از پایگاه فضایی فلوریدا عازم ایستگاه بینالمللی فضایی شدند.
با توجه به آنچه که در این اثر آمده است؛ «شرکت اسپیس اکس فضاپیمای دراگون را به منظور شرکت در پروژه فضاپیمای سرنشیندار ناسا طراحی و توسعه داده است. این فضاپیما مشابه فضاپیمای بوئینگ، به صورت یک کپسول فضایی با قابلیت حمل هفت فضانورد است که توسط راکت به مدار زمین دست یافته و پس از ورود مجدد به جو توسط چتر ورودی آرام خواهد داشت. طراحی و توسعه این فضاپیما در ابتدا برای انجام ماموریت حمل محموله به ایستگاه فضایی و یا بازگرداندن محموله به زمین صورت پذیرفته است؛ اما نسخه اصلاحشده این فضاپیما به منظور برآوردن اهداف پروژه فضاپیمای سرنشیندار تجاری ناسا توسط این شرکت ارائه شده است.»
نظر شما