به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) ژان کلود کریر، فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر فرانسوی و همسر نهال تجدد غروب دوشنبه 8 فوریه و در سن 89 سالگی از دنیا رفت. به گفته دختر کریر، او از هیچ بیماری خاصی رنج نمی‌برد و در منزلش در پاریس، در حالی که خواب بود به مرگ طبیعی از دنیا رفته است.

 روزنامه لوپاریزین درباره او نوشت «او یکی از بزرگ‌ترین نام‌ها در سینمای فرانسه بود  که به واسطه همکاری‌اش با کارگرانان به‌نام و مهمی چون لوئیس بونوئل، میلوش فورمن و ژاک دوره شناخته می‌شد.»

ژان کلود کریر متولد سال 1931 در فرانسه بود. او نگارش 60 سناریو و حدود 80  اثر ادبی جمله داستان، مقاله، ترجمه، فیلم‌نامه را در کارنامه خود داشت.

 کریر به واسطه همسر ایرانی‌اش نهال تجدید که نویسنده و پژوهشگر ایرانی است به زبان و ادبیات فارسی آشنایی و دلبستگی خاصی داشت و نمایشنامه‌ای را برگرفته از کتاب منطق‌الطیر عطار نیشابوری نگاشت که تحت عنوان مجمع مرغان به فارسی هم ترجمه شد و پیتر بروک، کارگردان تئاتر آن را به صحنه برد.

او هرچند در طول زندگی حرفه‌ای خود در بازیگری، نمایشنامه‌نویسی و نویسندگی فعالیت کرد اما عمده شهرتش را مدیون فیلم‌نامه‌نویسی و علاقه اصلی‌اش هم اقتباس از آثار ادبی بود؛ به طوری‌که نام بیش از 100 اثر سینمایی و تلویزیونی به او پیوند خورده است. از مهم‌ترین آثار اقتباسی او می‌توان به «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی»، «طبل حلبی»، «سوان عاشق» و  نمایشنامه «مهابهاراتا» اشاره کرد.

وی دو بار هم نامزد جایزه اسکار شد؛ یک بار برای فیلم‌نامه اقتباسی «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» و«میل مبهم هوش» و بار دیگر برای فیلم‌نامه «جذابیت پنهان بورژوازی». کریر برای فیلم‌نامه «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» که اقتباس مشهوری از رمان میلان کوندرا است در سال1988 برنده جایزه بافتا نیز شد که فیلیپ کافمن فیلم تحسین‌شده‌ای از روی آن ساخت.