به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از منتال‌فلوس-با شیوع ویروس کرونا کتاب‌های الکترونیک بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته‌اند و بسیاری از دانشجوها ترجیح می‌دهند به جای خرید کتاب کاغذی به منابع آنلاین دسترسی پیدا کنند که البته این خود به معنای یک تغییر بزرگ در روند مطالعه کتاب خواهد بود. گرچه خرید کتاب‌های الکترونیکی تا حد زیادی موجب صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود اما شاید خواندن منابع الکترونیک در طولانی‌مدت چندان به نفع دانش‌آموزان و دانشجوها نباشد.

طبق مطالعه‌ای که درباره رفتارهای مطالعه آنلاین انجام شده، خوانندگان وقتی کتاب‌های کاغذی مطالعه می‌کنند راحت‌تر از کتاب‌های آنلاین می‌توانند به اطلاعات مورد نظر خود دست پیدا کنند. در این مطالعه بیش از 90 درصد شرکت‌کنندگان گفته‌اند که آن‌ها در مطالعه آنلاین زمان زیادی را صرف دیدن صفحات مختلف می‌کنند و در واقع گشت‌وگذار در فضای مجازی موقع مطالعه آنلاین به خوانندگان اجازه نمی‌دهد تا یک حافظه بصری را برای کلمات خاص در متن ایجاد کنند؛ به این معنا که به یاد آوردن عبارت‌ها و مفاهیم در خوانش الکترونیک و آنلاین به مراتب‌تر دشوارتر از مطالعه کتاب‌های کاغذی است. در مطالعه کتاب‌ها کاغذی خوانندگان وقت خود را به دیدن  صفحات دیگر و جستجو معنای برخی عبارات در اینترنت در فضای مجازی هدر نمی‌دهند بنابراین وقت کافی برای تمرکز روی تفسیر متن را پیدا می‌کنند.

مطالعه آنلاین از مطالعه کتاب‌های چاپی حواس خواننده را بیشتر پرت می‌کند؛ زیرا جستجو در اینترنت و یا باز کردن یک صفحه دیگر برای جستجوی یک لغت حواس خواننده را از توجه به متن اصلی منحرف می‌کند. دانش‌آموزان همچنین برای فهم اطلاعات در کتاب‌های الکترونیک تقلای بیشتری از کتاب‌های کاغذی می‌کنند.

مطالعه دیگر همچنین آشکار کرد که افراد هنگام خواندن کتاب‌های کاغذی بهتر می‌توانند از پس تفسیر متن برآیند. آن‌ها کتاب‌های کاغذی را سریع‌تر می‌خوانند، بیشتر نیز یاد می‌گیرند و اطلاعات را به طرز موثرتری جذب می‌کنند.

از سوی دیگر مطالعه آنلاین می‌تواند باعث مشکلات متعددی در سلامتی افراد شود. پژوهشگران پی بردند که افردی که آنلاین کتاب می‌خوانند بیشتر دچار خستگی چشم می‌شوند و برای استراحت دادن به چشم‌هایشان سعی می‌کنند زمان مطالعه را کوتاه‌تر کنند. مطالعه آنلاین نیز می‌تواند با کمبود خواب در ارتباط باشد که در نهایت روی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر منفی می‌گذارد. به این معنا که اجبار دانش‌آموزان در مدرسه و دانشگاه برای استفاده از منابع آنلاین از نظر آموزشی و تحصیلی می‌تواند بیشتر آسیب‌زا باشد.

 تصمیم برخی مدارس و موسسات برای دیجیتالی کردن منابع ممکن است در بدو یک یک تصمیم هوشمندانه مالی تلقی شود اما این امر با گذشت زمان در نهایت به تضعیف سیستم آموزشی می‌انجامد.