به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان هر سال در روز دوم آوریل، برابر با ١۴ فروردین همزمان با تولد هانس کریستین اندرسن، نویسنده پُرآوازه دانمارکی، بسیاری از کشورهای عضو دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان (IBBY) از جمله ایران، روز جهانی کتاب کودک را جشن می‌گیرند. هدف از برگزاری این برنامه، گسترش فرهنگ کتاب‌خوانی و ایجاد علاقه به مطالعه کتاب در کودکان و نوجوانان است تا خلاقیت و تخیل‌شان رشد کند و بارور شود.
این گزارش حاکی است هرساله به همین مناسبت یکی از فعالان حوزه ادبیات کودک و نوجوان پیامی را در دورهمی نوروزی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان تهیه کرده و در حضور سایر اعضا می‌خواند که امسال به دلیل همه‌گیری بیماری کرونا این دیدار عصر روز چهارم اردیبهشت به صورت مجازی برگزار شد.
متن پیام محبوبه نجف‌خانی به مناسبت روز جهانی کتاب کودک به این شرح است:
«آنگاه که کتاب می‌خوانیم، روح ما به پرواز درمی‌آید؛ وقتی می‌نویسیم، انگشتان ما آواز سر می‌دهند... آنگاه که واژه‌ها را با یکدیگر سهیم می‌شویم، صداهای ما به موسیقی آینده بدل می‌شوند، به صلح و شادمانی و دوستی و ترانه امید.»
بخشی از پیام روز جهانی کتاب کودک ٢٠٢١ نوشته مارگریتا انگل، نویسنده کوبایی- آمریکایی.
در ابتدای همه‌گیری کرونا، شاید احساس بیشتر ما این بود که اسیر کابوس شده‌ایم و در دنیایی غیرواقعی زندگی می‌کنیم، دنیایی که مثل کتاب‌ها و فیلم‌های ترسناک و علمی تخیلی، واقعیت با تخیل درهم آمیخته شده‌اند. تصور میکردیم به زودی این کابوس تمام می‌شود و دوباره به دنیای واقعی برمی‌گردیم. اما اینگونه نشد. مایی که مدام در شتاب بودیم و بی‌‌آنکه متوجه باشیم بخشی از دنیای‌مان از ما می‌گریختند، حالا دچار سکون شده بودیم. رفته رفته پی بردیم که این ویروس عجله‌‌ای برای رفتن ندارد. آمده است که بماند. پس باید روش جدیدی برای زیستن انتخاب میکردیم. و اجباراً مسیری را انتخاب کردیم که از سال‌‌ها پیش کارشناسان به ما هشدار داده بودند. اینکه اگر کودکان جذب فضای مجازی شوند، از کتاب و کتاب‌خوانی دور خواهند شد. اما اکنون فضای مجازی تنها راه ارتباطی همه انسان‌ها با یکدیگر بود.
عجیب اینکه، در کنار فضای مجازی، کتاب همچنان جایگاه پیشین خود را حفظ کرد. آمار کتاب‌خوانی پایین نیامد. حالا که به خاطر دورکاری زمان بیشتری را با فرزندانمان در خانه می‌گذراندیم، فرصتی طلایی برای کتاب‌خوانی بود. چون با خواندن داستان می‌‌توانستیم با کودکانمان مدتی از فضای پُرالتهاب کنونی فاصله بگیریم و در دنیای خیال غرق شویم، به فضاهای آرامش‌‌بخش و لذت بخش برویم، ماجراجویی کنیم و با کوله‌‌باری از تجربه به جهان واقعی بازگردیم.
همه ما با خواندن هر کتاب درخود احساس تغییر می‌کنیم. در این مدت کودکان و نوجوانان با خواندن کتاب و استفاده از فضای مجازی بسیار تغییر کرده و باتجربه‌تر شده‌اند و احساسات، نیازها، آرزوها و کلاً دیدگاهشان تغییر کرده‌اند. حالا ما با نسلی متفاوت‌تر و آگاه‌تر از قبل روبه‌رو هستیم که از دریچه‌ای تازه به جهان می‌نگرد. از این رو، شاید بسیاری از کتاب‌های قبلی دیگر چندان پاسخگوی نیازهای فعلی آنها نباشند.
کارشناسان تعلیم و تربیت پیشنهاد می‌کنند با توجه به درد مشترکی که همه مردم جهان با آن درگیر هستند، بهترین فرصت است تا نویسندگان برای کودکان و نوجوانان داستان‌هایی با موضوعاتی متنوع‌تر و متفاوت‌تر بنویسند. موضوعاتی چون، آشنایی با نژادها و فرهنگ‌های گوناگون، پذیرش دیگران، همدلی با انسان‌ها و طبیعت. بدون تردید، شرایط موجود مسئولیت پدیدآورندگان ادبیات کودک و نوجوان را سنگین‌تر می‌کند. امیدوارم بتوانیم همپای این نسل تازه و آگاه پیش برویم و از آنها جا نمانیم.
یکشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۱۱:۴۹
نظر شما