استاد دانشگاه مشهد بود و مدرّس حوزه علمیه آن دیار. حکمت، فلسفه و عرفان را بهخوبی میدانست و در احیای میراث مکتوب گذشتگان کوشا بود.
متن این شماره قاب روایت به شرح زیر است:
استاد دانشگاه مشهد بود و مدرّس حوزه علمیه آن دیار. حکمت، فلسفه و عرفان را بهخوبی میدانست و در احیای میراث مکتوب گذشتگان کوشا بود. شرح بر آثار بزرگان را از دل کتابخانهها میجست و تصحیحشده آنها را به جویندگان علم تقدیم میکرد؛ از صدرای شیرازی گرفته تا حکیم سبزواری و از ابنعربی تا فیض کاشانی. خود نیز به تألیف و تدوین کتابهایی گرانبها اهتمام میورزید و غنیمتی بزرگ بود برای اهل علم. طلبه جوانی بود که اساتیدش به آینده درخشان وی بشارت داده بودند. بر کرسی استادی هم که تکیه زد، شاگردان و همگنان او به جایگاه رفیع علمیاش اذعان داشتند.
آوازه شهرت او مرزهای ایران را درنوردیده و به خارج از کشور هم رسیده بود. اندیشمندانی چون هانری کربن فرانسوی و آنه ماری شیمل آلمانی مکرر به دیدارش میآمدند و به گفتار با او میپرداختند. او کسی نبود جز سیدجلالالدین آشتیانی، فیلسوف و متفکر معاصر ایرانزمین.
نظر شما